Πρόκειται για μια εικαστική πρόταση πάνω στη νεκρή φύση. Στην έκθεση αυτή θα παρουσιαστεί η τρίτη και τελευταία φωτογραφική ενότητα που αποτελεί εξέλιξη των δύο προηγούμενων, οι οποίες παρουσιάστηκαν το 2008 και το 2012 στην Αθήνα. «Για άλλη μια φορά σκόπευα να χρησιμοποιήσω το φωτογραφικό μέσο για τη δημιουργία εικόνων» εξηγεί η εικαστικός. Λουλούδια διαφόρων ειδών γίνονται αναπόσπαστα κομμάτια της σύνθεσης και χάνονται μέσα σ’ αυτήν, μετατρέπονται σε τέρατα, φαντάσματα ενός άλλου χώρο-χρόνου. «Πρόθεσή μου είναι να προσδώσω στις άψυχες αυτές συνθέσεις ζωή, να τις μετατρέψω σε natura viventes, όπου ο πρωταγωνιστής είναι τα λουλούδια. Η δουλειά αυτή αποτελείται από δύο μέρη, τα οποία έχουν στενή συνομιλία μεταξύ τους.
Το ένα μέρος είναι ασπρόμαυρες φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί με φιλμ και το άλλο, είναι έγχρωμες φωτογραφίες τραβηγμένες με ψηφιακή μηχανή, με την χρήση ενός κόκκινου φίλτρου. Στις ασπρόμαυρες εικόνες, συνθέσεις λουλουδιών σε βάζα ορισμένες φορές κάτω από ημίφως, αχνο-φαίνονται σαν ονειρικά τοπία, αέρινα, γίνονται οφθαλμαπάτες και έχουν κίνηση σαν να χορεύουν. Υπάρχουν σκόπιμα φλουταρίσματα σε κάποια τμήματά τους, όπου ο φωτογραφικός φακός νετάρει σε συγκεκριμένα σημεία, όπως πέταλα, φύλλα κ.α. Κουνώντας τη μηχανή κατά τη λήψη της φωτογραφίας η καλλιτέχνις, επεμβαίνει ακόμα περισσότερο στο εικαστικό αποτέλεσμα. Φώτα, σαν εξπρεσιονιστικές πινελιές, προσδίδουν μιάν «ατμοσφαιρικότητα» στη φωτογραφική σύνθεση. Η χρήση του φωτός σ’ αυτές τις «ζωντανές-άψυχες» φιγούρες, μέσω μιας «εικαστικής» ελευθερίας, δημιουργεί μια «ψευδαισθησιακή» πραγματικότητα.
Στις έγχρωμες φωτογραφίες, η τεχνική είναι πιο σύνθετη. Ένα κόκκινο φίλτρο (δαχτυλίδι με κόκκινο γυαλί) μπαίνει μπροστά από τον φωτογραφικό φακό και μετατρέπει την εικόνα σε μονοχρωματική, έτσι η φωτογραφία γίνεται κόκκινη. Αντίστοιχα φωτογραφικά πειράματα έκανε το 1970 ο πατέρας της εικαστικού, ο ζωγράφος Ηλίας Δεκουλάκος. Οι συνθέσεις των λουλουδιών στη Χρωμογραφία ΙΙΙ παραπέμπουν σε «ζωγραφικές εικόνες». Δημιουργείται μια θολότητα στο φωτογραφικό θέμα, η οποία προσδίδει επιπλέον κίνηση. Αλλού το παιχνίδι της κίνησης και της θολότητας είναι πιο έντονο, οπότε το αποτέλεσμα είναι εικόνες πιο ονειρικές. Άλλοτε οι πιο έντονες αντιθέσεις με γραμμές και μαύρα παίζουν ένα διαφορετικό εικαστικό παιχνίδι και σαν γραφές, δημιουργούν την αίσθηση ότι πρόκειται για μεγάλα σχέδια με κάρβουνο. Παρόλη τη «ζωγραφικότητα» που δημιουργείται, το έντονο κοντράστ προσθέτει ένα επιπλέον φωτογραφικό στοιχείο.
Η Αγγελική Δεκουλάκου αναφέρει: «Είμαι εικαστικός-ζωγράφος, ταυτόχρονα είμαι και φωτογράφος. Τα ασαφή όρια των δύο αυτών Τεχνών, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως παιχνίδι για γένεση ιδεών. Αρκετές φορές όμως, αντίστοιχα αποτελέσματα πειραματισμών δεν είναι απαραίτητο να προσδιοριστούν ως ζωγραφική ή ως φωτογραφία. Με τη Χρωμογραφία ΙΙΙ, στόχος μου είναι να συντεθεί ένα φωτογραφικό παράδειγμα με ζωγραφικούς κανόνες και συγχρόνως, ένα εικαστικό με φωτογραφικούς κανόνες. Ενώ παράλληλα προσπαθώ να συνεχίσω και να εξελίξω την Ιστορία της Νεκρής Φύσης μέσα από έρευνα, δικές μου φωτογραφικές τεχνικές και προσωπικό εικαστικό έργο».
Η έκθεση θα διαρκέσει 16 ημέρες και είναι αφιερωμένη στον Ηλία Δεκουλάκο, αφού εκείνος πρωτο-πειραματίστηκε με το κόκκινο φίλτρο καθώς επίσης, το 2018 είναι τα 20 χρόνια από τον θάνατό του. Την επιμέλεια κάνει ο Ηλίας Κοσίντας. Κείμενο γράφει η Συγγραφέας - Θεωρητικός Τέχνης Μαρία Γιαγιάννου.
Website: www.Chromography.blogspot.com
Η Αγγελική Δεκουλάκου είναι ζωγράφος-φωτογράφος-designer. Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στην «Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών» Αθήνας (Τ. Πατρασκίδης, Γ. Ψυχοπαίδης, Γ. Μήλιος, 1996-2001). Φοίτησε στην σχολή του Δυτικού Βερολίνου “HDK” με το πρόγραμμα “Erasmus Socrates Exchange” (ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία) και σπούδασε φωτογραφία με τον Πλάτωνα Ριβέλλη. Από το 2003-2005, παρακολούθησε το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του “Pratt Institute” στη Νέα Υόρκη με εξειδίκευση πάνω στον σχεδιασμό βιομηχανικών προϊόντων μαζικής παραγωγής. Από το 2005-2008 έζησε στις Η.Π.Α., όπου συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις ντιζάιν και κοσμήματος (Νέα Υόρκη). Επίσης, έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εικαστικές εκθέσεις στην Ελλάδα. Ατομικές εκθέσεις: «Χρωμογραφία Ι» Κέντρο Τέχνης «Αγγέλων Βήμα» Αθήνα (2008), «Χρωμογραφία ΙΙ» Αίθουσα Τέχνης «Έκφραση-Γιάννα Γραμματοπούλου» Αθήνα (2012), «Χρωμογραφία ΙΙΙ» Αίθουσα Τέχνης “The Image Gallery” Αθήνα (επιμ: Ηλίας Κοσίντας, 2017). Το 2009 επιμελήθηκε την αναδρομική έκθεση φωτογραφίας: «Ηλίας Δεκουλάκος, Φωτογραφίες 1960-1980» στην Αίθουσα Τέχνης «Νέες Μορφές» στην Αθήνα. Με την εταιρεία της “AD Art&Design” σχεδιάζει, κατασκευάζει και προωθεί κοσμήματα, ρούχα, έπιπλα, πιάτα και άλλα βιομηχανικά χρηστικά προϊόντα. Δουλεύει επίσης με την φωτογραφία και άλλα «μίντια».
Διάρκεια έκθεσης: 8 Δεκεμβρίου 2017 – 23 Δεκεμβρίου 2017.
Λεωφ. Βασιλίσσης Αμαλίας 36, Αθήνα Σύνταγμα, Τ.Κ. 10558, τηλ: +30-210-3230534
email: mail@theimage.gr
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή 16.00-20.00, Σάββατο 11.00-17.00 και Κυριακή 12.00-16.00.
Δευτέρα κλειστά. Website: www.theimage.gr
Χορηγός επικοινωνίας: www.openartgallery.eu
ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ-ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΓΙΑΓΙΑΝΝΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ «ΧΡΩΜΟΓΡΑΦΙΑ ΙΙΙ» ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΔΕΚΟΥΛΑΚΟΥ
Η Αγγελική Δεκουλάκου προσεγγίζει τα άνθη της ως χορεύτρια οπλισμένη με φακό. Τα παρατηρεί και τελικά τα στέλνει στο Επέκεινα των Άφθαρτων Πραγμάτων. Τα καπακώνει με το κλείστρο κατά τη διάρκεια του χορού της.
……………………………………………………………….
Η προσήλωσή της στο είδος «Νεκρή Φύση» και η επιθυμία της να την αντιμετωπίζει ως «Ζωντανή Φύση» την οδηγεί σ’ έναν τρίτο δρόμο, μεταξύ ζωής και θανάτου, που δεν είναι άλλος από τον δρόμο των πνευμάτων.
……………………………………………………………....
Είθισται οι υπόλοιπες αισθήσεις να ξυπνούν με το χρώμα, οπότε οι ζωγραφικές Νεκρές Φύσεις διατηρούν το προνόμιο να διεγείρουν την όσφρηση. Εντούτοις, είναι με τη φωτογραφία που αναδύεται ένα νέο είδος συναισθησίας. Αυτό που μυρίζει εδώ είναι το ίδιο το φως. Και αυτή είναι η συμβολή της Αγγελικής Δεκουλάκου στην ιστορία του είδους, το οποίο μόνο στην αγγλική γλώσσα ευτύχησε να ονομάζεται Still Life, δηλαδή «Ακίνητη Ζωή» (ή «Ακόμα Ζωή» αν το προτιμάτε).
……………………………………………………………
Τι είναι οι φωτογραφίες της Αγγελικής Δεκουλάκου; «Νεκρή Φύση» ή «Ακόμα Ζωή»; Σίγουρα θα ήθελα να απορρίψω την «Ακίνητη Φύση». Ίσως η «Ακίνητη Κίνηση» να μας ταίριαζε καλύτερα. Μια χειρονομία του φωτός που τη δεξιώθηκε το χέρι-μάτι αυτής της επίμονης κηπουρού και μας τη στέλνει μυρωδάτη. Η εικαστικός δίνει στη φωτογραφία μια στροβιλιστή και τρομώδη ζωγραφική ποιότητα. Το κόκκινο φίλτρο που παρεμβάλλεται κατά την ψηφιακή λήψη των έγχρωμων έργων, βουτάει τις εικόνες σε ένα υγρό πλατωνικό σπήλαιο και ξαμολάει τα άνθη να χορέψουν σαν τρελά με τις σκιές τους. Το ίδιο «θολό» οπτικό αποτέλεσμα αποτυπώνεται και στις ασπρόμαυρες εικόνες, αν και εδώ η χρήση παραδοσιακής αναλογικής τεχνικής με 400άρι φιλμ υπογραμμίζει την κομψή κεντητή ποιότητα των κόκκων (όπως σ’ ένα πλεκτό αντίστοιχα των πόντων) που δίνει σ’ εκείνο το γαρύφαλλο-φάντασμα τη ρετρό ευαισθησία μιας ωχρής καλλονής του Ρομαντισμού.
…………………………………………………….….
Μαρία Γιαγιάννου
Συγγραφέας – Θεωρητικός Τέχνης
Νοέμβριος 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου