Η Άποψή μας για την παράσταση “Οι Δρόμοι του Χιονιού” στο Θέατρο “ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ”

Πόνος...  Ατελείωτος...  Και δυστυχία και αθλιότητα...
Σε αντίξοες - τις περισσότερες φορές - συνθήκες.  Μέσα σε χιόνια ή καύσωνες, λάσπες ή κινούμενη άμμο.  Κι εκεί κάποιος, όλο και κάτι χάνει, όλο και κάτι στερείται!  Την αγάπη του, το σπλάχνο του, τη ζωή του ολόκληρη...

Αλληγορικός ο τίτλος στο θαυμάσιο έργο του Νίκου Καμτσή, που είχε τη δυνατότητα να το σκηνοθετήσει.  Όμορφες εναλλαγές, γρήγορες “πάσες”, που κράτησαν τον θεατή μέχρι το τέλος.  Ωραιότατο και το σκηνικό, συμβολικό, χωρίς υπερβολές, στα πλαίσια της ανοχής και της ανεκτικότητας της σκηνικής προοπτικής.

Θαυμάσια επιλογή των ηθοποιών.  Εξαιρετική όλη η θεατρική ομάδα.  Δε θα΄θελα να ξεχωρίσω κάποιον, για να μην αδικήσω τους υπολοίπους.  Ανεξάρτητα από το μέγεθος και την έκταση του ρόλου τους, απέδωσαν όλοι καταπληκτικά.  Σπάνια βλέπει κανείς τόσο συγκροτημένο σύνολο,  παρ΄όλο που ουσιαστικά (και στο μεγαλύτερο μέρος του) αφορούσε μικρούς ανεξάρτητους μονολόγους.

Ωραιότατα τα κοστούμια, καθώς επίσης και τα αξεσουάρ (όπως οι παλιές χαρακτηριστικές βαλίτσες εποχής).  Παρέπεμπαν σαφώς σε αντίστοιχες δύσκολες καταστάσεις και Ελληνικά βιώματα και μάλιστα του εγγύτατου παρελθόντος.  Ευρηματικά επίσης τα ασπρόμαυρα βιντεο στο background.  Ωραία δυνατά πλάνα και φιγούρες που έδιναν ιδιαίτερη έμφαση στα τεκταινόμενα επί σκηνής.

Έργο σύγχρονο, στενόχωρο, καταθλιπτικό, που περιέγραφε μία από τις πάμπολλες δυσλειτουργίες της παγκόσμιας κοινωνίας.  Όμως, μέσα από τη θλίψη, τον πόνο, την αρρώστια και τα βάσανα, υπάρχει και μία λάμψη αισιοδοξίας για το ανθρώπινο γένος.  Δεν είναι όλοι κακοί και στυγνοί...  Υπάρχουν και άνθρωποι “ανθρώπινοι”...

Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στο εξαιρετικά εκπαιδευμένο κοινό της παράστασης.  Δεν ξέρω αν οφείλεται στο ότι ήταν επίσημη πρεμιέρα, πάντως δεν υπήρξαν ενοχλητικά κινητά με αναμμένες οθόνες ούτε ομιλιτηκότατα ζευγάρια ή ζωηροί και αεικίνητοι θεατές (παρ΄όλο που η παράσταση διήρκεσε 90 λεπτά χωρίς διάλλειμα).

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στον παρακάτω σύνδεσμο: https://quintatheater.blogspot.gr/2017/10/blog-post_5.html#more

Της Βίκυς Παππά, 30/11/17