Πρόσωπο - Νατάσα Παπαδάκη

Συναντήσαμε την Νατάσα Παπαδάκη στην παράσταση "Δικός σου" στον ρόλο της Δήμητρας της καλύτερης φίλης του Μάνου.  Μια πολύ ταλαντούχα κοπέλα κι ενα εξαιρετικά κωμικό ταλέντο που γεμίζει την σκηνή με την είσοδο της.  Πολυπράγμων καθώς την συναντάμε σε τρεις συνολικά παραστάσεις φέτος μας συστήνεται για να την γνωρίσουμε καλύτερα και μας μιλά για την δουλειά της, τα μελλοντικά της σχέδια αλλά κυρίως για την ίδια.  Σας την παρουσιάζουμε.

- Πως αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός;
H αλήθεια είναι πως, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αυτό ήθελα. Πιο συγκεκριμένα είχα μια τεράστια ανάγκη: Ήθελα να νιώσω τα πάντα, όπως νιώθει - παραδείγματος χάριν - ένας γιατρός, όταν κάνει μια εγχείριση, ένας πιλότος σε μια δύσκολη πτήση, μία δασκάλα στο πρώτο της μάθημα. Ήθελα να ξέρω λίγο απ' όλα, λίγα απ' όσα γνωρίζει ένας μαθηματικός, ένας αστροναύτης, ένας οραματιστής ή ένας απλός γείτονας, που παρακολουθεί τις ζωές των άλλων! Να μπορώ να ζήσω - έστω για λίγο - τη ζωή κάποιου άλλου. Ποιο επάγγελμα μπορούσε να συγκεντρώσει όλη αυτή την Αλήθεια, τη Γνώση και την Αίσθηση; Κατά την άποψή μου μόνο αυτό του/της ηθοποιού!

- Είχατε κάποιον άλλο προσανατολισμό πριν ασχοληθείτε με τον χώρο;
Έχω τελειώσει και Κοινωνική Θεολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ήταν επίσης κάτι που επιθυμούσα, αλλά ποτέ δεν είχα άλλο προσανατολισμό. Ήταν σαφής ο στόχος από την αρχή.

- Ποια λέξη ή φράση χρησιμοποιείτε κατά κόρον;
'Απίστευτο'!

- Τι σας λείπει από τα παιδικά σας χρόνια;
Ότι δε φοβόμουν τίποτα.

- Τι σας αρέσει να κάνετε τον ελεύθερο χρόνο σας;
Ταινίες (θέλω να τις δω όλες)!!
Ταξίδια (θέλω να γυρίσω τον κόσμο)!!
Παιχνίδια (όλα τυχερά και μη)!!

- Τι αγαπάτε και τι όχι στην Αθήνα;
Αγαπώ ό, τι θυμίζει την "Αθήνα του 1960 και πίσω" και μισώ σχεδόν οτιδήποτε μετά από αυτήν. Μάλλον γεννήθηκα σε λάθος εποχή!

- Ποιο είναι το πιο σημαντικό κριτήριο όταν επιλέγετε μια συνεργασία;
Η συνεργασία!
Περνάμε τόσο δύσκολα όλοι πια στην καθημερινότητά μας,  που για μένα περισσότερη σημασία από ένα καλό έργο ή ένα καλό σύνολο ηθοποιών ή συντελεστών, έχει πλέον η συναναστροφή μας με τους ανθρώπους, το ήθος, η  δυνατότητα επικοινωνίας στην καθημερινότητά μας. Πιο πολλά μαθαίνεις για την Τέχνη σου μέσα από αυτή τη διαδικασία παρά από οποιαδήποτε άλλη. Το έμαθα μεγαλώνοντας και κάθε μέρα που περνάει, επιβεβαιώνεται μέσα μου. Οπότε το πρώτο μου κριτήριο είναι "ανθρωποκεντρικό" στα πλαίσια πάντα της συνεργασίας, διότι διαφορετικά δεν μπορείς να 'κρίνεις' έναν άνθρωπο, που γνωρίζεις λίγο. Μπορείς όμως να κρίνεις τη συνεργασία και τη συναδελφικότητα.

- Εάν βρίσκατε μια χρονομηχανή, πού θα επιλέγατε να ταξιδέψετε;
Στην Αναγέννηση. Να ζήσω όλες εκείνες τις σημαντικές παγκόσμιες αλλαγές.

- Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Ο θάνατος.



-Τι έχετε μετανοιώσει και εάν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω, δεν θα ξανακάνατε;
Δεν θα επαναλάμβανα κακές συμπεριφορές σε αγαπημένα μου πρόσωπα.

- Αγαπημένος ρόλος, συγγραφέας, ηθοποιός;
Η Λολίτα του Νabokov, είναι ένας ρόλος, με τον οποίο φλερτάρω τα τελευταία χρόνια!
Αγαπημένοι Αρχαίοι Έλληνες Συγγραφείς! Τα έχουν πει όλα πολύ νωρίτερα απ' όλους..
Daniel day lewis

- Ποια ήταν η πιο αμήχανη ή αστεία επαγγελματική σας στιγμή;
Όταν ξηλώθηκε σχεδόν ολόκληρο το φόρεμά μου στη σκηνή!

- Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο επίτευγμά σας;
Το γεγονός ότι έχω κάνει τόσες πολλές και οι περισσότερες εξ' αυτών σπουδαίες συνεργασίες με σπουδαίους ανθρώπους... και δεν αναφέρομαι μόνο στο θεατρικό χώρο.

- Είχατε κάποιο πρόσωπο που να λειτούργησε σαν ερέθισμα να ασχοληθείτε με τον χώρο;
Τον πατέρα μου.

- Πως αντιμετωπίζετε τις θετικές και πως τις αρνητικές κριτικές;
Με τις θετικές κριτικές κάνω σαν παιδί! Όλοι μας τις έχουμε ανάγκη, ας μην κρυβόμαστε. Από αυτές τροφοδοτούμαστε. Με τις αρνητικές κριτικές, που ακόμα δεν μου έχουν γίνει, όταν συμβούν, ξέρω πως θα στενοχωρηθώ, διότι επηρεάζομαι και μ' ενδιαφέρει η γνώμη και η κρίση των άλλων, μάλιστα την επιζητώ, αλλά όπως και στις θετικές κριτικές θα εξετάσω - σε δεύτερο χρόνο - από πού προέρχονται. Κατά την άποψή μου, η καλύτερη κριτική είναι αυτή του "απλού θεατή". Αυτός παρακολουθεί με τα μάτια της καρδιάς και εν τέλει, αυτός στηρίζει τις προσπάθειές μας. Η μη αποδοχή του κόσμου θα με κλόνιζε βαθιά. Εγώ κυρίως γι' αυτόν υπάρχω πάνω στη σκηνή.

- Ποιοι είναι οι επαγγελματικοί σας στόχοι;
Να έχω πάντα την επιλογή, να κάνω δουλειές που επιθυμώ, που περνάω καλά. Να συνεργάζομαι με νέους ταλαντούχους και γεμάτους όρεξη ανθρώπους και με έμπειρους ηθοποιούς του χώρου, που θαυμάζω. Να κάνω πάντα ένα βήμα μπροστά και να μαθαίνω καινούργια πράγματα.  Ένας ακόμα στόχος θα ήταν, να μπορούσα να βιοπορίζομαι εξ' ολοκλήρου από αυτή τη δουλειά, είμαι όμως ρεαλίστρια!

- Πείτε μας που σας βλέπουμε αυτή την περίοδο.
Αυτή την περίοδο έχω τη χαρά και την τύχη, να συμμετέχω σε τρεις πολύ αξιόλογες δουλειές. Τις Kυριακές στις 19:00 θα με βρείτε στο Studio Μαυρομιχάλη στο έργο 'Αρχαίων Γυναικών Πρόσωπα και Προσωπεία' της Μαρίας Τζανουκάκη (2ος χρόνος). Μία παράσταση που μέσα από τις τέσσερις κυρίαρχες θεματικές της ενότητες, συνδιαλέγονται γυναίκες ''παραδειγματικά μεγέθη'' από την αρχαϊκή, κλασική και ελληνιστική εποχή θυμίζοντάς μας γι' ακόμα μία φορά, ότι τα ζητήματα της γυναίκας, όπως και της ιστορίας γενικότερα, επαναλαμβάνονται ανά τους αιώνες.'Αλλωστε και η "Ιστορία" είναι γένους θηλυκού!

Σαββατοκύριακα στις 21:15 στο Studio Μαυρομιχάλη συμμετέχω στην παράσταση "Φρουρά στο Ρήνο" της Λίλιαν Χέλμαν σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή.(2ος χρόνος) Ένα έργο γραμμένο την περίοδο της ναζιστικής ανόδου, είναι και πάλι δυστυχώς επίκαιρο, Θίγει την αφοσίωση των ανθρώπων στα ιδανικά τους και μέχρι πού θα έφταναν προκειμένου να τα διαφυλάξουν.

Τετάρτες και Πέμπτες στις 21:15 θα με βρείτε στο θέατρο 'Βαφείο-Λάκης Καραλής' στην παράσταση "Δικός σου" του Γιώργου Αγγελίδη σε σκηνοθεσία Βαλεντίνο Τσίλογλου. Είναι ένα κοινωνικό έργο τρομακτικά επίκαιρο, που αφορά στην αποδοχή της διαφορετικότητας από τον κοινωνικό περίγυρο και κυρίως από το οικογενειακό περιβάλλον. Ο Γιώργος Αγγελίδης έχει καταφέρει κάτι μοναδικό, να γράψει ένα έργο που σε συγκινεί βαθιά, χρησιμοποιώντας χαρακτήρες 'αρχέτυπα' που βρίσκουν αντίκρυσμα στο κάθε έναν από εμάς, μικρό-μεγάλο και ταυτόχρονα, να μεταδώσει ξεκάθαρα τα μηνύματα, που πρέπει όλοι να διδαχθούμε. Νιώθω τυχερή γι' αυτήν τη συνεργασία. Με τον σκηνοθέτη Βαλεντίνο Τσίλογλου, είναι η τέταρτη φορά που συνεργάζομαι, τον θεωρώ εξαιρετικά εύστροφο και ταλαντούχο και ξέρει, πώς να δημιουργεί εικόνες και συναισθήματα! Προσπαθεί πάντα να βγάλει το καλύτερο από τους ηθοποιούς του. Τα υπόλοιπα παιδιά εκτός της 'Ολγας Λουπάκη, με την οποία έχω ξανασυνεργαστεί, τα γνώρισα σ' αυτή τη δουλειά. Είναι όλες και όλοι εξαιρετικά ταλαντούχοι και υπέροχοι στη συνεργασία! Θα ήθελα να τους ξανασυναντήσω και πάνω και κάτω από τη σκηνή. Ο ρόλος μου στο έργο, είναι αυτός της Δήμητρας της καλύτερης φίλης του Μάνου. Τη χαρακτηρίζει το πάθος, η υπερβολή, η τρέλα, αλλά και η αγάπη για τον φίλο της.

- Ποια είναι τα επόμενα σας επαγγελματικά βήματα;
Aυτό που με χαροποιεί περισσότερο, είναι ότι από πέρυσι δραστηριοποιούμαι εθελοντικά στο χώρο της  "Κιβωτού του Κόσμου" κάνοντας θεατρικό παιχνίδι στα παιδιά. Τα Χριστούγεννα του 2016 σκηνοθέτησα την παράσταση "Η ζωή είναι υπέροχη" (διασκευή της ταινίας του Φρανκ Κάπρα "It's a wonderful life" στη Λεόντειο Σχολή).
Φέτος ετοιμάζουμε μια παράσταση - αφιέρωμα στον Ελληνικό κινηματογράφο, που θ' ανέβει προς τα τέλη του Ιουνίου σε κεντρικό θέατρο της Αθήνας. Είναι μια προσπάθεια, που αξίζει να στηριχθεί απ' όλους, γιατί ο σκοπός της είναι παραπάνω από ιερός.
Όσο για τα επόμενα θεατρικά μου βήματα ως ηθοποιός, έχω και κάτι νέο - μη ανακοινώσιμο δυστυχώς - το οποίο έρχεται από Σεπτέμβρη. Το μόνο που μπορώ να πω, είναι πως πρόκειται για μία ολόφρεσκη ξεκαρδιστική κωμωδία.. και επειδή συνηθίζω να κάνω πολλά μαζί, δεν έχω εφησυχασμό , επιφυλάσσομαι για ό,τι επόμενο προκύψει!!