Συνέντευξη- Πολυτίμη Αλεξάνδρα Καλομοίρη

Η Πολυτίμη Αλεξάνδρα Καλομοίρη είναι ένα από τα πιο αξιόλογα και ενδιαφέροντα άτομα που είχα την χαρά να γνωρίσω στον χώρο. Με σπουδές στην Γαλλική φιλολογία και με πολλή αγάπη και σεβασμό για την τέχνη την οποία υπηρετεί έχει μεγάλο ενδιαφέρον να συζητάς μαζί της. Αυτή την περίοδο την συναντάμε στο θέατρο Coronet στην παράσταση του Δημήτρη Αλεξίου Θα σε δω στην πρεμιέρα, μια κωμωδία για τον κόσμο του θεάτρου και τις σχέσεις ηθοποιών και προσωπικού. Μας μίλησε για την παράσταση, για τις ανησυχίες της αναφορικά με το μέλλον, τις δυσκολίες και τις φιλοδοξίες της. Η Πολυτίμη Αλεξάνδρα Καλομοίρη αποκαλύπτεται στην Quinta….

-Πως ξεκίνησες να ασχολείσαι με το θέατρο;

Η τέχνη με την ευρύτερη έννοια υπήρχε πάντα στη ζωή μου. Στην ηλικία των τριών, ξεκίνησε η ενασχόληση μου με τον χορό και τις μορφές έκφρασης γενικότερα. Το θέατρο με την πάροδο των ετών, απλά ήρθε σαν φυσική συνέχεια για να ολοκληρώσει την αγάπη μου για αυτό που κάνω

-Έχεις συμμετάσχει σε αρκετές δουλειές όπως τα Παντρολογήματα του Γκογκόλ, η Αγριόπαπια του Ίψεν, παιδικό θέατρο και τώρα το θα σε δω στην πρεμιέρα.  Ποια είναι η δουλειά που ξεχωρίζεις; Και ποιο ρόλο ξεχωρίζει μέχρι σήμερα;
Όλες τις παραστάσεις που συμμετέχω, τις αγαπώ ξεχωριστά και για διαφορετικούς λόγους. Νιώθω ότι σε κάθε άλλη περίπτωση, απλά δεν μπορώ να λειτουργήσω φυσιολογικά. Αυτόματα λοιπόν δεν γίνεται να ξεχωρίσω μια παράσταση εις βάρος κάποιας άλλης. Το ίδιο ισχύει και για τους ρόλους μου βέβαια. Από όλους έχω πάρει πράγματα και έχω αφήσει ένα μικρό κομμάτι του εαυτού μου στον καθένα. Από την Αγάφια του Γκόγκολ μέχρι και τη Σούλα του «Θα σε δω στην πρεμιέρα», όλοι αυτοί οι ρόλοι με έχουν φέρει ως εδώ κ συνεχίζουν να με εξελίσσουν.

-Η κατάσταση στο θέατρο έχει γίνει αρκετά δύσκολη τα τελευταία χρόνια.  Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις και να ασχοληθείς με αυτό που σπούδασες;
Η κατάσταση στο θέατρο ήταν δύσκολη ανέκαθεν. Τα τελευταία χρόνια τα πράγματα έχουν γίνει ακόμα δυσκολότερα. Οποίος έχει μπει συνειδητά σε αυτόν το χώρο, ξέρει πόσο αγώνα πρέπει να κάνει για σταθεί με αξιοπρέπεια και να έχει διάρκεια. Εγώ προσωπικά επιδιώκω να ανήκω σε αυτή την κατηγορία.

-Διάβασα σε μία συνέντευξή σου "ότι τίποτα δεν σου χαρίστηκε".  Έχεις αντιμετωπίσει δυσκολίες στον χώρο;
Όπως όλοι οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στους χώρους που δραστηριοποιούνται επαγγελματικά, έτσι και εγώ έχω αντιμετωπίσει αντίστοιχα εμπόδια. Αποτυχημένες ακροάσεις, παραστάσεις που μετά από επίπονες πρόβες τελικά δεν ανέβηκαν κτλ. Όλα απαιτούν μια προσπάθεια και γερή θέληση για να  πετύχουμε αυτό που θέλουμε χωρίς την εντύπωση ότι μας έχει χαριστεί.

-Τι σημαίνει για σένα θέατρο και υποκριτική;
Όταν βρίσκομαι στο θέατρο νιώθω ότι είμαι σπίτι μου. Η υποκριτική είναι το μέσο με το οποίο θέλω να μεταφέρω στους θεατές τα συναισθήματα, τους φόβους, τις χαρές, τις σκέψεις και ότι άλλο μπορώ από τον κάθε ρόλο που υποδύομαι.

-Αυτήν την περίοδο σε βρίσκουμε στο "θα σε δω στην πρεμιέρα" στο θέατρο Coronet. Πες μας δυο λόγια για το έργο.
Πραγματικά δεν ξέρω, από που να ξεκινήσω να μιλάω, για αυτό το τόσο καλογραμμένο έργο του Δημήτρη Αλεξίου. Είναι μια φάρσα χαρακτήρων και καταστάσεων ενός θιάσου, λίγες ώρες πριν την πρεμιέρα. Κωμικές καταστάσεις που διαδέχονται η μια την άλλη και μπλεξίματα που παρασύρουν τους χαρακτήρες μας, σε άπειρες στιγμές ασυνεννοησίας, χαρίζοντας άφθονο γέλιο σε όποιον το βλέπει. Από τον άνετο παραγωγό, τον αγχωμένο σκηνοθέτη, τους ιδιαίτερους και ευαίσθητους ηθοποιούς, τον άτυχο τεχνικό, τον γυναικά ηχολήπτη μέχρι και την διοικητική υπάλληλο-καθαρίστρια Σούλα. Όλοι συμμετέχουν σε ένα πολύχρωμο γαϊτανάκι με μοναδικό παρονομαστή τη διασκέδαση των θεατών

-Στην παράσταση υποδύεσαι την Σούλα, μια "διοικητική υπάλληλο". Πες μας δύο λόγια για τον ρόλο σου
Η Σούλα είναι μια κοπέλα με λαϊκές καταβολές. Τα στοιχεία που καταλαβαίνουμε για εκείνη από την αρχή του έργου, είναι πως δουλεύει πολλά χρόνια στο συγκεκριμένο θέατρο και ουσιαστικά μόνο καθαρίστρια δεν είναι. Είναι ο άνθρωπος και η ψυχή του θεάτρου, αναγκαία ανά πάσα στιγμή σε ότι και αν προκύψει. Είναι παρορμητική και έχει πάθος για ότι κάνει. Εκεί που σταματήσουν τα πάντα, είναι σε ότι έχει σχέση με τον Μπάμπη, τον επί χρόνια αρραβωνιαστικό της. Στην παρουσία του και μόνο μπορεί να τα παρατήσει όλα και να τρέχει από πίσω του. Σκεφτείτε όταν εκείνος καθυστερεί με ύποπτες προθέσεις…

-Πόσο μοιάζεις με την Σούλα που υποδύεσαι; Kαι πόσο διαφέρεις;
Σε οποίο ρόλο και αν έχω κάνει μέχρι σήμερα, βρίσκω στοιχεία του εαυτού μου. Σε αυτό που μοιάζω με τη Σούλα είναι το πάθος και ο παρορμητισμός. Σε αυτό που διαφέρω από τη Σούλα, είναι η προσωπική μου συγκέντρωση σε ότι και αν κάνω εν αντιθέσει με την ηρωίδα μας, που με το παραμικρό ψάχνει τρόπους να ασχοληθεί με τον Μπάμπη και όχι τόσο με τις επιπλέον ευθύνες που τις αναθέτουν.

-Τι ήταν αυτό που σε τράβηξε να συμμετάσχεις στην παράσταση;
Η άψογη συνεργασία μου σε παλαιότερη παραγωγή με τον σκηνοθέτη Γιώργο Κρασαδάκη και τον πολύ καλό συνάδελφο Κωνσταντίνο Ραβνιωτόπουλο. Η ευκαιρία του να συνεργαστώ με το θέατρο Coronet και τον κύριο Σπύρο Μουρελάτο που εκπροσωπεί εναν χώρο που πραγματικά είναι από τα ωραιότερα θέατρα που έχω παίξει μέχρι σήμερα. Το εξαιρετικό κείμενο του Δημήτρη Αλεξίου. Φυσικά ο ρόλος που μου ζητήθηκε να υποδυθώ, όπου μου δημιούργησε μεγάλο ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή. Και φυσικά οι εξαιρετικοί μου συνάδελφοι, Τατιάνα Μελλίδου, Νάταλι Τσάβες, Κατερίνα Κλήμη, Γιώργος Καραμπίνης, Μάρκος Παπαδόπουλος, Γιώργος Μπεκρής που είναι μοναδικοί σε αυτό που κάνουν και που τους ευχαριστώ μέσα από το βήμα που μου δίνετε.

-Γιατί κάποιος να έρθει να δει την παράστασή σας;
Για να γελάσει με την ψυχή του, να απολαύσει ζωντάνια, χαρά και νιάτα σε μια παράσταση χωρίς εκβιαστικά τεχνάσματα και βωμολοχίες με ένα έξυπνο και δυνατό κείμενο, κάτι που πραγματικά λείπει στις μέρες μας.

-"Ζωή δεν είναι μωρό μου να κάνεις τα πάντα σωστά" το πιστεύεις;
Ακράδαντα. Διαφορετικά δεν υπάρχει καμία αξία σε αυτό που κάνουμε. Αν τα κάνεις όλα σωστά δεν έχεις πια τίποτα να περιμένεις. Ζωή είναι να κάνεις λάθη να μαθαίνεις από αυτά και να στοχεύεις στο καλύτερο.

-Έχεις ανεβάσει παράσταση ως παραγωγός, έχεις σκηνοθετήσει παραστάσεις, είσαι ιδρυτικό μέλος μιας θεατρικής ομάδας όπου συμμετέχεις και ως ηθοποιός.  Τι είναι αυτό που είναι πιο κοντά στην Πολυτίμη; Θεωρείς τον εαυτό σου συγκεντρωτικό άτομο;
Αγαπώ το θέατρο με όλα όσα εμπεριέχει. Δεν ξεχωρίζω κάτι. Άλλωστε είναι η τέχνη που συγκεντρώνει όλες τις τέχνες μαζί. Επιθυμία μου είναι να ζω κάθε μορφή του και να εξελίσσομαι μέσα από αυτό.

-Με την ομάδα Ανάφλεξη μας συστήσατε την ΣωματοΠοίηση με την παράσταση "Σώματα" σε δική σου σύλληψη και σκηνοθεσία. Τελείωσε ο κύκλος της ή έχετε ακόμα εκκρεμότητες;
Ποτέ δεν κλείνω κανέναν κύκλο στη ζωή μου. Ποσό μάλλον στην τέχνη μου. Σίγουρα η παράσταση «Σώματα» δεν έχει κάνει τον δικό της κύκλο και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα φροντίσει να μας δώσει νέα πράγματα. Λίγη υπομονή…

-Πως ονειρεύεσαι το θεατρικό σου μέλλον;
Να μπορώ να βρίσκομαι πάντα πάνω σε μια σκηνή και να παίζω.

-Τα μελλοντικά σου σχέδια τι περιλαμβάνουν;
Αυτή τη στιγμή η σκέψη μου και μόνο είναι στην παράσταση μας «Θα σε δω στην πρεμιέρα». Αυτό που επιθυμώ είναι να πάνε όλα καλά με αυτό.