Πρόσωπο - Κωνσταντίνος Μακριδάκης

Ο Κωνσταντίνος Μακριδάκης που πρωταγωνιστεί στην θεατρική παράσταση "Παρέλαση" σε σκηνοθεσία Ν. Δημητρόπουλου στο Θέατρο Underground μας συστήνεται:

- Πως αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός;
Αγαπούσα το θέατρο από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, από μικρός έφτιαχνα φανταστικούς κόσμους και αφηγούμουν δικές μου ιστορίες. Μου αρέσει η διαδικασία του να διαμορφώνεις έναν χαρακτήρα, να λες την ιστορία του, να μεταμορφώνεσαι. Είναι μια ανάγκη έμφυτη και δεν θα μπορούσα να πάρω διαφορετικό δρόμο.

- Είχατε κάποιον άλλο προσανατολισμό πριν ασχοληθείτε με τον χώρο;
Έχω τελειώσει το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, κατόπιν σπούδασα στο Πανεπιστήμιο του Valladolid της Ισπανίας, Αρχές Παιδαγωγικής. Αμέσως μετά, ασχολήθηκα με την επιμέλεια εκδόσεων, την μετάφραση και εργάστηκα ως εκπαιδευτικός της ελληνικής και της ισπανικής γλώσσας.

- Ποια λέξη ή φράση χρησιμοποιείτε κατά κόρον;
"Carpe diem"

- Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι, βιβλίο, ταινία, θεατρικό
"You owe me nothing in return" της Alanis Morissette,"Ταξίδι στην άκρη της νύχτας" του Λουί-Φερντινάν Σελίν,"Dogville" του Λαρς φον Τρίερ,"Όλοι εκείνοι που πέφτουν" του Σάμιουελ Μπέκετ

- Τι σας λείπει από τα παιδικά σας χρόνια;
Η ξεγνοιασιά

- Τι σας αρέσει να κάνετε τον ελεύθερο χρόνο σας;
Μου αρέσει το διάβασμα, καθώς και η συγγραφή ποιημάτων.

- Τι σχέση έχετε με την τεχνολογία και πόσο επηρεάζει την καθημερινότητά σας;
Έχω καλή σχέση με την τεχνολογία. Νομίζω ότι είναι μορφωτική και επαγγελματική ευκαιρία για όποιον την χρησιμοποιεί σωστά.

- Τι αγαπάτε και τι όχι στην Αθήνα;
Μου αρέσουν πολύ οι περιοχές που έχουν αναπλαστεί, το ιστορικό κέντρο και οι ευκαιρίες που προσφέρει ως μεγαλούπολη. Νομίζω ότι είναι αντιαισθητική η άναρχη δόμηση, οι ελάχιστες ευκαιρίες που δίνονται σε άτομα με ειδικές ανάγκες και οι υποδομές που απουσιάζουν σε μεγάλο βαθμό.


- Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Το ενδεχόμενο να μην μπορώ να πραγματοποιήσω ότι μου αρέσει.


- Ποια περίοδος της ζωή σας θα θέλατε να ξαναζήσετε;
Νομίζω, όπως κάθε άνθρωπος πως το παρόν αποτελεί την μόνη πραγματική διάσταση της ζωής. Υπό την έννοια αυτή είμαι ευτυχής για ότι έζησα, ζω στο παρόν και προσδοκώ το μέλλον.

- Ποια ήταν η πιο αμήχανη ή αστεία επαγγελματική σας στιγμή;
Η πιο αμήχανη στιγμή ήταν όταν κατά την διάρκεια μιας παράστασης υποχώρησε το σκηνικό.

- Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο επίτευγμά σας;
Η ενασχόληση μου με αυτό που πάντα ήθελα, δηλαδή το θέατρο.

- Είχατε κάποιο πρόσωπο (εντός ή εκτός χώρου) που να λειτούργησε σαν ερέθισμα να ασχοληθείτε με τον χώρο;
Σίγουρα, ο παππούς μου.Ήταν ζωγράφος και από μικρό με παρότρυνε να βλέπω τον κόσμο με διαφορετική ματιά.

- Πως αντιμετωπίζετε τις θετικές και πως τις αρνητικές κριτικές;
Πάντοτε καλοπροαίρετα. Τις θετικές κριτικές νομίζω ως ενδυνάμωση σε μία επιτυχία και τις αρνητικές ως αφετηρία για βελτίωση.

- Ποιοι είναι οι επαγγελματικοί σας στόχοι;
Η ενασχόλησή μου με σημαντικά θεατρικά έργα και αξιόλογες συνεργασίες.

- Πείτε μας που σας βλέπουμε αυτή την περίοδο?
Στο έργο ''Η Παρέλαση'' σε σκηνοθεσία Ν. Δημητρόπουλου στο Θέατρο Underground. Δύο αδέρφια, ο Άρης και η Ζωή, βρίσκονται κλεισμένοι σε ένα μικρό δωμάτιο με μόνη διέξοδο, ένα μικρό παράθυρο, μέσα από το οποίο αντιμετωπίζουν τους φόβους και τα όνειρά τους.

- Ποια είναι τα επόμενα σας επαγγελματικά βήματα;
Ἐχω  ξεκινήσει προκαταρκτικές επαφές για το ανέβασμα του έργου "Morrir" του σπουδαίου καταλανού συγγραφέα Sergi Belbel.