Περίληψη έργου:
«Δεν γεννήθηκα για να μισώ, αλλά για ν’ αγαπώ» είπε η σοφόκλεια Αντιγόνη, οκτακόσια περίπου χρόνια πριν τη συγγραφή του CODEX FLORIAE. Δυόμιση χιλιάδες χρόνια αργότερα, το ερώτημα παραμένει. Μπορεί ένας από τους πιο σκοτεινούς και θυελλώδεις έρωτες στην ιστορία του Χριστιανισμού να δώσει την απάντηση;
Αναλυτική παρουσίαση της παράστασης:
Η Περφόρμανς είναι βασισμένη σε αποσπάσματα από την επιστολή της Φλόριας Αιμιλίας στον Αυρήλιο Αυγουστίνο όπως ήρθε στη δημοσιότητα από τον Jostein Gaarder. Το κείμενο της παράστασής μας, θα περιέχει μεταξύ άλλων και αποσπάσματα από τις Εξομολογήσεις του Αγίου Αυγουστίνου, την Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, καθώς και αποσπάσματα από έργα των Κικέρωνα, Βιργίλιου, Πλάτωνα, Μπαρτ κ.α.
Με αφετηρία το γράμμα της Φλόριας Αιμίλιας προς τον Αυρήλιο Αυγουστίνο – τον αργότερα Άγιο Αυγουστίνο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας – η περφόρμανς επιχειρεί να διερευνήσει τους μηχανισμούς της μνήμης. Πώς θυμάται ο ερωτευμένος; Είναι όλα κατασκευάσματα της ανάγκης του για έρωτα ή θα μπορούσαμε να πούμε πως κάποια γεγονότα είναι αντικειμενικά και αμετάβλητα; Πώς εκλογικεύει τον πόνο; Υπάρχουν, άραγε, στιγμές που όσα συνέβησαν στο παρελθόν τα κατανοεί και μπορεί να τα αποδεχτεί ή παλεύει συνεχώς να τα χωρέσει στο μυαλό του; Καταφέρνει ποτέ ο ερωτευμένος να «χωρέσει» την απώλεια; Προσφέρει ποτέ η μνήμη γαλήνη;
Μέσα από ένα κείμενο προσωπικό, εξομολογητικό, φιλοσοφικό και άκρως ερωτικό, το πληγωμένο υποκείμενο, στην περίπτωσή μας η Γυναίκα, προσπαθεί να χαρτογραφήσει τη μνήμη της, συγκρίνοντας τις δύο μνήμες: αυτά που θυμάται να έχει βιώσει η ίδια, με αυτά που το αντικείμενο του πόθου της, στην περίπτωσή μας ο Άνδρας, παρουσιάζει (εξομολογείται) ότι έχουν γίνει.
Δυο πανομοιότυπα δωμάτια, σαν κελιά, καθρεφτίζονται το ένα με το άλλο.
Η ερωτευμένη φωνή έρχεται στο επίκεντρο, σκηνικά διχασμένη σε δύο γυναικεία σώματα, που άλλοτε αυτονομούνται και άλλοτε συγχρονίζονται, μάχονται, χορεύουν, εκδικούνται, σε μιαν απέλπιδα προσπάθεια να εκλογικεύσουν τα γεγονότα και τον πόνο. Θα λέγαμε πως η ηρωίδα μας, μέσα από τα δυο αυτά σώματα δίνει την ίδια μάχη, σαν σε διαφορετικές στιγμές, μέρες, χρόνια. Από την άλλη, η φωνή του ερωτικού αντικειμένου – ψυχρή, ηχογραφημένη, σωματικά απούσα – καταλήγει να είναι τρομαχτικά παρούσα, βασανιστικά μονότονη και τελεσίδικη.
Συντελεστές:
Θεατρική ομάδα: Ομάδα RODEZ
Κείμενο: Jostein Gaarder
Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου
Επεξεργασία Κειμένου: Ομάδα RODEZ
Σκηνοθεσία: Ανθή Σαββάκη - Ομάδα RODEZ
Βοηθός Σκηνοθέτη: Σόνια Καλαϊτζίδου
Κίνηση: Μάριος Κρητικόπουλος
Σκηνικά/Κοστούμια: Μαντώ Ψυχουντάκη
Μουσική: Ζωή Δαχρή
Φωτισμοί: Δημήτρης Μπαλτάς
Φωτογραφίες/ Τrailer παράστασης: Αλέξης Στρατάκης
Ερμηνεύουν: Σόνια Καλαϊτζίδου, Ηλέκτρα Σαρρή
Ηχογραφημένη φωνή: Μάριος Κρητικόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου