Η Άποψή μας για την παράσταση “La Ronde” του Arthur Schnitzler, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά, στο Θέατρο “Αγγέλων Βήμα”.

Ο Αυστριακός συγγραφέας και δραματουργός Arthur Schnitzler διερευνά για μία ακόμη φορά την ανθρώπινη σεξουαλική συμπεριφορά μέσα από μία σπονδυλωτή ιστορία ζευγαριών, στο ιστορικό πλαίσιο της υπό κατάρρευσης αυστηρής Μοναρχίας της Αυστρο-Ουγγαρίας.  Αυτό από μόνο του καθορίζει τα όρια της ηθικής και της άκρατης σεμνοτυφίας της εποχής.

Το έργο του αμφισβητήθηκε πολλάκις, τόσο για τις απροκάλυπτες και απερίστροφες σεξουαλικές περιγραφές του, όσο και για την ουσιαστική συμβολή του δημιουργού του στη σταδιακή απελευθέρωση της λογοτεχνικής ηθικής.

Και αλήθεια, πόσο φαιδρό φαίνεται σήμερα – 120 χρόνια μετά – να προβληματίζεται και να σοκάρεται όχι μόνο το θεατρικό κοινό, αλλά και ολόκληρη η κοινωνία της εποχής, με τέτοια ζητήματα.  Πόσο τυχεροί νοιώθουμε που ζούμε σε μια απελευθερωμένη εποχή (σχετικά και πάντα σε σύγκριση με τις αρχές του 20ου αιώνα), όπου τα σεξουαλικά θέματα δεν αποτελούν πλέον ταμπού.  Τώρα, όπου η ταυτότητα και τα δικαιώματα των φύλων κυριαρχούν τόσο στην πολιτική όσο και στις τέχνες, διαφαίνεται ότι μαθαίνουμε να αντιμετωπίζουμε με κατανόηση και ρεαλισμό τα είδη της αγάπης και της ερωτικής επιθυμίας.

Διαφορετική και πολύ απολαυστική η διασκευή και προσαρμογή του έργου του Θοδωρή Βουρνά (σε συνεργασία με την πολυτάλαντη Ανδρονίκη Αβδελιώτη για τη συγκεκριμένη δραματουργική απόδοση).  Έδωσε μια ανάλαφρη και ιδιαίτερα σύγχρονη νότα σε ένα έργο που επηρέασε την παγκόσμια θεατρική σκηνή με το προχωρημένο – για την εποχή – θέμα του.  Με απόλυτο σεβασμό προς τον θεατή κάθε ηλικίας, ο Βουρνάς “ζωγράφισε” την ερωτική πράξη με φως!  Χαριτωμένα παιχνιδίσματα στο φωτισμό (τα εύσημα και στον υπεύθυνο σχεδιασμού του φωτισμού, Βαγγέλη Μούντριχα) απέκλεισαν παντελώς κάθε προκλητικό σεξουαλικό στοιχείο, αφήνοντας στη φαντασία μας έναν μικρό και άκρως διακριτικό υπαινιγμό!

Δύο νέα παιδιά, εξαιρετικά λαμπερά επί σκηνής, η Τζούλι Τσόλκα και ο Αποστόλης Ψαρρός, μας απέδειξαν πόσο όμορφο αποτέλεσμα μπορεί να προκύψει όταν το πρωταγωνιστικό δίδυμο είναι δεμένο υποκριτικά και υπάρχει σαφής και διάχυτη η τόσο σημαντική “ανθρώπινη χημεία”.  Αποδίδοντας πολλαπλούς ρόλους ο καθένας τους, μας δίδαξαν πως η υποκριτική δεν έχει όρια και πως με συγκέντρωση και σκληρή δουλειά στην προετοιμασία σπανίως κάποιος αποτυγχάνει.  Μεταβαίνουν από τη μια σκηνή στην άλλη με καλλιτεχνική επιδεξιότητα και με περίσσια χάρη, αξιοπρέπεια και class, και ακολουθώντας τις εντολές του σκηνοθέτη τους, δεν επιτρέπουν στο “γύρο” των ερωτικών συναντήσεών τους να ευτελίζεται από την ένταση μιας γενναιόδωρης σεξουαλικής ατμόσφαιρας.

Εξακολουθεί να είναι δύσκολο να υπερκεραστεί η επιρροή του Schnitzler στον σύγχρονο ευρωπαϊκό πολιτισμό, τη σύγχρονη λογοτεχνία, αλλά και τον κινηματογράφο και το θέατρο.  Επηρέασε μια ολόκληρη εποχή με την προοδευτικότητά του, την εξωτερίκευση των σεξουαλικών αναζητήσεών του και την τόσο μεγάλη έμφαση στην ψυχολογική ενδοσκόπηση και τη σεξουαλικότητα.

Ξετρελάθηκα με την επιλογή του “Riders on the Storm” των Doors, που έντυσε μουσικά αρκετά σημεία της παράστασης!

Με μία έκδηλη ωριμότητα πλέον, ο Θοδωρής Βουρνάς δεν αφήνεται σε βαθυστόχαστες και υπερβολικές φετιχιστικές σκηνοθετικές προσεγγίσεις κι επιδιώξεις!  Έξοχη επιλογή έργου και καινοτόμος η μεταφορά του στο σανίδι! Μια πρόταση που σίγουρα πρέπει να δει ο κόσμος.  Με παρακίνησε δε, να διαβάσω και το βιβλίο!

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στον παρακάτω σύνδεσμο: http://quintatheater.blogspot.com/2018/09/la-ronde-arthur-schnitzler.html#more

Της Βικτώριας Πέππα, 05/12/18