Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018

Πρόσωπο - Βασιλική Μουργελά

Είναι πολύ όμορφο συναίσθημα να γνωρίζεις νέους ηθοποιούς που έχουν ένα όραμα για την ζωή τους και την τέχνη τους και το ακολουθούν με ήθος και προσήλωση.  Μια τέτοια περίπτωση είναι η Βασιλική. Μια κοπέλα με μουσικές σπουδές που μεταπήδησε στον χώρο της υποκριτικής-με υποτροφία μάλιστα- και συνεχίζει να σπουδάζει γιατί η όρεξη για μάθηση και για περισσότερα εφόδια θα αποτελέσουν το διαβατήριο της για τον δύσκολο δρόμο που διάλεξε. Σοβαρή, συνεσταλμένη και με συγκροτημένη σκέψη, όπως θα διαβάσετε και στις απαντήσεις της, ήρθε για να μείνει και έχει μπροστά της ένα μέλλον που μόνο ευοίωνο μπορεί να είναι. Της ευχόμαστε καλή επιτυχία στα επόμενα βήματά της.

-Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς για να σας γνωρίσουμε καλύτερα;
Αγαπώ την τέχνη σε όλες τις μορφές της, καθώς και όλους όσους ασχολούνται με αυτήν. Ολόκληρη η ζωή είναι τέχνη, αρκεί να θέσεις ως στόχο την μάθηση, την εξέλιξη και την επικοινωνία με τους ανθρώπους γύρω σου. Αυτό που πρεσβεύω είναι: να κάνεις το καλύτερο που μπορείς σήμερα και να απολαμβάνεις στο μέγιστο, αυτό που αξίζεις αύριο. Με λίγα λόγια πιστεύω ότι εάν θέσεις στόχους και δουλεύεις με πρόγραμμα για να τους υλοποιήσεις, μπορείς να καταφέρεις αυτά που θες για τη ζωή σου!

-Πως αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός;
Μία πρώτη αίσθηση ήρθε στα 18 μου χρόνια, όταν συμμετείχα σε ένα εργαστήρι υποκριτικής μεθόδου του Jacques Lecoq. Έγραψα στο ημερολόγιό μου: Έτσι θέλω να είναι η ζωή μου! Ένιωθα απέραντη ηρεμία και πραγματικά ευτυχισμένη.
Συνειδητά αποφάσισα να γίνω ηθοποιός, αφού μπήκα στην σχολή υποκριτικής!  
Από 8 χρονών, συμμετείχα σε ερασιτεχνικές ομάδες, όμως είχα την αίσθηση ότι δεν θα μπορούσα να ασχοληθώ παραπάνω με αυτό. 
Μπορεί να σας φανεί αστείο, αλλά δεν φανταζόμουν ότι θα  μπορούσα να έχω ως επάγγελμα κάτι τόσο διασκεδαστικό!
Ευτυχώς, η ζωή με διέψευσε  και όταν ξεκίνησα τις σπουδές μου, πριν 4 χρόνια, κατάλαβα ότι αυτό είναι τελικά για μένα το νόημα της ζωής μου!

-Είχατε κάποιον άλλο προσανατολισμό πριν ασχοληθείτε με τον χώρο; 
Από μικρή είχα μια ανεξήγητη έλξη για τη μουσική. Κατάλαβα ότι είναι φύση μου και είμαι ερωτευμένη μαζί της. Πήγαινα σε μουσικό σχολείο όπου πήρα βασικές γνώσεις στο πιάνο και στα κρουστά και έμαθα κιθάρα. Μάλιστα τα τελευταία 5 χρόνια τραγουδάω και παίζω κιθάρα επαγγελματικά!

-Ποιο είναι το πιο σημαντικό κριτήριο όταν επιλέγετε μια συνεργασία;
Ευτυχώς ή δυστυχώς, είμαι ένας άνθρωπος που λειτουργώ περισσότερο με το συναίσθημα. Όταν συζητάω για μια νέα συνεργασία, μ’αρέσει να «αφουγκράζομαι» τους ανθρώπους που θα δουλέψουμε μαζί! Αν ταιριάζουν τα χνώτα μας που λέμε, απαντώ ναι στο κάλεσμά τους! 

-Αγαπημένος ρόλος, συγγραφέας, ηθοποιός;
Δύσκολη ερώτηση. Η αλήθεια είναι ότι προσωπικά με γοητεύουν οι ρόλοι που εμπεριέχονται στην αρχαία τραγωδία. Όμως από την άλλη πώς να συγκρίνεις τον Σαίξπηρ με τον Σοφοκλή, τον Τσέχωφ με τον Μπρεχτ; Όλοι οι συγγραφείς έχουν για μένα το ίδιο ενδιαφέρον, αρκεί να μελετήσει κανείς τα απαραίτητα στοιχεία για τη ζωή τους και το «ύφος» της γραφής τους. 

-Τι αισθανθήκατε την πρώτη φορά που βρεθήκατε στην σκηνή;
Λύτρωση!
Κοίταξα πολλά ζευγάρια μάτια να περιμένουν να ακούσουν αυτό που έχω να πω. Πιστεύω πως οι άνθρωποι σήμερα δεν έχουμε το χρόνο να ακούσουμε ο ένας τον άλλο. Το επάγγελμα του ηθοποιού, ήρθε να γιατρέψει μέσα μου την ανάγκη της επικοινωνίας. 

-Ποια ήταν η πιο αμήχανη ή αστεία επαγγελματική σας στιγμή;
Θυμάμαι πολλές αστείες στιγμές πάνω στη σκηνή, στα παρασκήνια ή πριν και μετά από παραστάσεις.. Από τις στιγμές που γέλασα πολύ, ήταν η πρώτη φορά που ήρθε η γιαγιά μου να με δει σε μια παράσταση «εποχής». Να σημειωθεί ότι ήταν η πρώτη φορά που έβλεπε θέατρο στη ζωή της, εντυπωσιάστηκε λοιπόν τόσο πολύ απ’τα κοστούμια που με ρώτησε αν μπορούσε να αγοράσει δυο τρία για την κόρη της, να ενισχύσει και τη δουλειά μου. Μάλλον η γλυκούλα νόμιζε πως βρισκόταν σε επίδειξη μόδας(?). Τη λατρεύω όπως καταλαβαίνετε…

-Σας έχει ποτέ απογοητεύσει το επάγγελμα που ακολουθήσατε;
Αυτό που καθημερινά με απογοητεύει είναι ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να ζήσω μόνο με τα χρήματα που βγάζω από το θέατρο.

-Είχατε κάποιο πρόσωπο που να λειτούργησε σαν ερέθισμα να ασχοληθείτε με τον χώρο;
Όπως είπα και παραπάνω η συνειδητή απόφαση του να γίνω ηθοποιός προέκυψε αφού μπήκα στη σχολή υποκριτικής! Η Εβίτα Παπασπύρου, ο Πέρης Μιχαηλίδης και ο Κώστας Νταλιάνης είναι άνθρωποι που γνώρισα στη σχολή «Μοντέρνοι Καιροί». Ήξερα τί ήθελα να κάνω αλλά δεν ήξερα πώς. Αυτοί οι άνθρωποι μου έδειξαν το δρόμο. 

-Πως αντιμετωπίζετε τις θετικές και πως τις αρνητικές κριτικές;
Δεν θα πω ψέματα, αισθάνομαι πάρα πολύ όμορφα όταν ακούω μια θετική κριτική. Νομίζω ότι αυτό βρίσκεται στη φύση του ανθρώπου. Όταν ακούει κάποιος καλά λόγια για τη δουλειά του, χαίρεται. Σέβομαι παρόλα αυτά και τις δύο απόψεις γιατί μέσα από μια αρνητική κριτική υπάρχει περίπτωση να πεισμώσεις και να αναζητήσεις καινούρια εργαλεία για την δουλειά σου.

-Ποιοι είναι οι επαγγελματικοί σας στόχοι;
Να κάνω θέατρο και να βιοπορίζομαι από αυτό. Αυτός είναι ο πιο σημαντικός στόχος που έχω θέσει για τον εαυτό μου. Είναι πολύ σημαντικό να ανταμοίβεται κανείς αντάξια του κόπου του, του χρόνου του πράγμα το οποίο, δυστυχώς δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή.                                 

-Τι επιθυμείτε για τον εαυτό σας σε δέκα χρόνια από σήμερα; 
Θέλω να είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος που απολαμβάνει την κάθε στιγμή της ζωής του. Θέλω να παίζω και να σκηνοθετώ θεατρικές παραστάσεις. Δεν θέλω να έχω σταματήσει να μαθαίνω πράγματα γιατί η μάθηση είναι το νόημα της ζωής μου.

-Πείτε μας που σας βλέπουμε αυτή την περίοδο.
Συμμετέχω στην παράσταση «ο Γάμος» του Νικολάι Γκόγκολ στο θέατρο Ειλισσός. Το θέμα της παράστασης είναι το εξής: ο ήρωας του έργου ο Ποντκολιόσιν, πείθεται από μια προξενήτρα να ζητήσει σε γάμο την κόρη ενός εμπόρου, την Αγάθια την οποία βέβαια διεκδικούν και μερικοί άλλοι μνηστήρες. Ο Ποντκολιόσιν, είναι ένα αναποφάσιστο και νωθρό γεροντοπαλίκαρο, παρόλα αυτά, μέσα από τη βοήθεια του φίλου του καταφέρνει να κερδίσει την υποψήφια νύφη. Όλα πάνε μια χαρά μέχρι την τελευταία στιγμή, όπου ο ήρωάς μας κυριεύεται από θανάσιμο τρόμο για το γάμο και μην ξέροντας πώς αλλιώς μπορεί να γλιτώσει, πηδάει απ’το παράθυρο και το βάζει στα πόδια.

-Ποιος είναι ο δικός σας ρόλος στην παράσταση; 
Εγώ συμμετέχω στην παράσταση ως βοηθός σκηνοθέτη και επίσης υποδύομαι την «καπάτσα» προξενήτρα που προσπαθεί πάση θυσία να παντρέψει τη Αγάθια με έναν ευγενή που τόσο αποζητά. Η προξενήτρα είναι διατεθειμένη να πει μέχρι και ψέματα για τη μόρφωση της νύφης και την προίκα της στους υποψήφιους γαμπρούς, προκειμένου να πετύχει το σκοπό της και εν τέλει να πάρει και την αμοιβή της, μιας και τα χρήματα είναι τόσο σημαντικά γι’αυτήν. Μεγάλο της πρόβλημα ο φίλος του Ποντκαλιόσιν γιατι ανακατεύεται και της χαλάει τα σχέδια.

-Ποια είναι τα επόμενα σας επαγγελματικά βήματα;
Υπάρχουν κάποιες παραστάσεις που συμμετέχω ως βοηθός σκηνοθέτη και θα ανέβουν από τον Ιανουάριο μέχρι και το Μάρτιο. Δυστυχώς δεν μπορώ να ανακοινώσω ονόματα των συνεργατών, ούτε και τους τίτλους των έργων γιατί είμαστε σε διαδικασία προβών. Σας ευχαριστώ πολύ που μου δώσατε την ευκαιρία να δώσω την πρώτη μου συνέντευξη. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου