Πείτε μας δυο λόγια για εσάς να σας γνωρίσουμε καλύτερα.
Ξεκίνησα από δημοσιογραφία και κατόπιν συνέχισα ως κειμενογράφος σε διαφημιστικές εταιρίες. Έχω ασχοληθεί με τη συγγραφή σεναρίου, τη στιχουργική, τα διηγήματα και το θεατρικό κείμενο. Και φυσικά το παιδικό βιβλίο που είναι και το πιο αγαπημένο μου.
Έχετε σπουδάσει δημοσιογραφία και διαφήμιση. Πως προέκυψε η συγγραφή παιδικών βιβλίων;
Από τη στιγμή που ο τρόπος έκφρασης είναι η γραφή, το ένα συνδέεται με το άλλο. Και κάθε είδος γραφής βοηθάει να εξελισσόμαστε. Η δημοσιογραφία είναι η πιο ρεαλιστική μορφή γραψίματος, εφόσον στην ουσία καταθέτεις γεγονότα, αλλά μαθαίνεις και να ερευνάς τις ιστορίες πριν τις καταθέσεις. Η διαφήμιση βοηθάει στο να αναδείξεις και να προμοτάρεις τη δουλειά σου. Έτσι και τα δύο προηγούμενα συμβάλλουν καθοριστικά στο να στηθεί και να φωτιστεί καλύτερα η ιστορία που θέλουμε να πούμε.
Πως αποφασίσατε να κάνετε το βιβλίο σας θεατρικό έργο;
Η άμεση δράση και αντίδραση ενός παιδικού θεατρικού έργου έχει ακόμα μεγαλύτερη δύναμη. Έχεις τη δυνατότητα να δεις τις αντιδράσεις του κόσμου επιτόπου και να χαρείς ή να διορθώσεις ό,τι χρειάζεται. Η χαρά που δίνεις και παίρνεις την ίδια στιγμή είναι φοβερό συναίσθημα. Σας περιμένουμε και εσάς φυσικά, κάθε Σάββατο στις 15.30 στον Τεχνοχώρο Εργοτάξιον, Διογένους 1, Άγιος Δημήτριος.
Το βιβλίο αφορά στον πίνακα «Η Γέννηση της Αφροδίτης» του Ιταλού ζωγράφου της Αναγέννησης Σάντρο Μποτιτσέλι. Ουσιαστικά, ο πίνακας γίνεται η αφορμή να μάθουν τα παιδιά τόσο για την τέχνη, την αναγέννηση και τον Ιταλό ζωγράφο όσο και για την μυθολογία, το πώς γεννήθηκε η Θεά Αφροδίτη και άλλα μυθολογικά στοιχεία, με τα οποία εμπλουτίζουν τις γνώσεις τους, μέσα από παιχνίδια, χωρίς όμως ίχνος διδακτισμού. Και όλα αυτά μέσα από μια κόκκινη ομπρέλα που βρίσκεται ξεχασμένη από τον ιδιοκτήτη της στο Μουσείο Ουφίτσι. Το βράδυ που φεύγει ο φύλακας, η θεά Αφροδίτη καλεί την ομπρέλα να μπει μέσα στον πίνακα και να την ξεναγήσει! Έτσι ένα ταξίδι στον μαγικό κόσμο του παραμυθιού ξεκινάει!
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να αποτυπωθεί ένα βιβλίο στην θεατρική σκηνή;
Είναι μια υπέροχη πρόκληση. Ένα βιβλίο έχει τη δική του πορεία φυσικά, αλλά αποκτάει καινούρια οντότητα όταν μετατρέπεται σε θεατρική παράσταση. Για μένα είναι μια φυσική συνέχεια. Μπορεί να είναι διαφορετικά είδη, όμως το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Ήταν δύσκολο γιατί προστέθηκαν ρόλοι, διάλογοι, αλλά εύκολο γιατί οι ήρωες απέκτησαν τη δική τους ζωή και τα παιδιά με τη συμμετοχή τους, η οποία είναι πολύ ζωντανή και υπάρχει μια μαγευτική αλληλεπίδραση, δώσανε νέα πνοή στο έργο! Έχει συγκίνηση, γέλιο, χαρά, ανατροπή, όλα τα στοιχεία για να κρατήσουν το ενδιαφέρον σε μικρούς, αλλά και μεγάλους.
Η κόκκινη ομπρέλα ανακαλύπτει την μαγεία των πιο διάσημων έργων ζωγραφικής στον κόσμο. Πιστεύετε ότι ένα παιδί μπορεί να βρει ενδιαφέρον στην τέχνη;
Φυσικά. Αρκεί να μην του το περάσουν διδακτικά. Το παιδί από τη φύση του είναι περίεργο. Όταν μαθαίνει την ιστορία που κρύβεται πίσω από τον πίνακα, θέλει να τον γνωρίσει όλο και περισσότερο. Και σιγά σιγά, μπαίνει στον χώρο της τέχνης χωρίς να το καταλάβει. Χρησιμοποιώντας μια μαγική ομπρέλα, ένα αντικείμενο με μαγικές ιδιότητες ταυτίζεται μαζί με την ιστορία και ειδικά σε ό,τι αφορά μαγικό ταξίδι!
Tα παιδιά είναι το πιο δύσκολο κοινό, αλλά και το πιο ειλικρινές. Αυτό που έχει σημασία είναι να νιώσει ότι έχει αλήθεια αυτό που βλέπει και φυσικά, να είναι διασκεδαστική και με ευφάνταστους ήρωες που θα μπορέσει να ταυτιστεί. Σίγουρα και η μουσική και τα τραγούδια αρέσουν πολύ στα παιδιά και γενικώς να περνάει μια παράσταση μηνύματα με ψυχαγωγικό τρόπο. Να αγαπήσουν τους ήρωες και την ιστορία, να μάθουν από αυτή, αλλά να διασκεδάσουν πάνω π’όλα.
Έχετε εργασθεί ως αρθρογράφος σε περιοδικά και εφημερίδες, ως κειμενογράφος σε μεγάλες διαφημιστικές εταιρίες, έχετε παρακολουθήσει σεμινάρια σεναρίου και μαθήματα ιστορίας θεάτρου καθώς και στιχουργική. Είστε απλά ένα ανήσυχο πνεύμα ή πιστεύετε ότι δίνετε εφόδια στον εαυτό σας; Τι σας εκφράζει περισσότερο;
Νομίζω ότι όλοι όσοι γράφουν είναι ανήσυχα πλάσματα. Κάθε πράγμα την στιγμή που το κάνεις εκφράζει μια διαφορετική ανάγκη. Σίγουρα το θέατρο και η συγγραφή έχουν μεγαλύτερη ισχύ σε μένα. Όμως και σενάριο είναι πολύ γοητευτικό, άλλωστε όλα έχουν ένα κοινό παρανομαστή. Την αφήγηση μιας ενδιαφέρουσας ιστορίας! Είτε είναι για μεγάλους, είτε για μικρούς.
Τον Ιανουάριο κυκλοφορεί το νέο σας βιβλίο. Πείτε μου δυο λόγια για αυτό.
Πρόκεται να εκδοθεί από τις εκδόσεις Φιλύρα και με τίτλο «Η Μπαλαρίνα που δεν Χόρευε». Αφορά στη δύναμη της θέλησης και αφορμή στέκεται ένας πίνακας με μια χορεύτρια του Ντεγκά. Για άλλη μια φορά, χρησιμοποιώ έναν πίνακα που ‘δένει’ με μια γλυκιά ιστορία. Εδώ αφορά σε ένα κορίτσι που ήθελε να γίνει μπαλαρίνα, αλλά ένα στραβοπάτημα την κάνει να χάσει το κουράγιο της και να εγκαταλείψει το όνειρό της. Τότε βλέπει τον Ντεγκά στον ύπνο της και το παραμύθι αρχίζει… Το συγκεκριμένο έχει ήδη δραματοποιηθεί από την θεατρική ομάδα Καρυδότσουφλο με την τεχνική του μαύρου θεάτρου και συνοδεύεται από πιάνο και κλασική μουσική, όπου πραγματικά εισάγει τα παιδιά στην ιστορία με έναν πολύ όμορφο τρόπο. Περισσότερα, θα μάθετε σύντομα.
Πληροφορίες για την παράσταση στον παρακάτω σύνδεσμο: https://quintatheater.blogspot.com/2018/10/blog-post_0.html#more
Της Μαρίας Στασινοπούλου, 5/12/18
Πολύ όμορφη παρουσίαση/συνέντευξη της Ελπίδας Μηναδάκη, θα κρατήσω το 'Το παιδί από τη φύση του είναι περίεργο', καθότι το ίδιο ισχύει και για ανήσυχες ψυχές! Ευχαριστώ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφή