-Ποιος ήταν ο ρόλος σου στην παράσταση "Soulmates";
Ο ρόλος μου ήταν μια περιστασιακή σχέση του κατά friends Joy κατά Soulmates Τιμολέων Ράλλη η οποία εμφανίζεται στην ζωή του. 'Eχουνε αρκετά κοινά στοιχεία τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και στις βλέψεις τους ως προς την δόξα και την αναγνωρισιμότητα. Μόνο που εκείνη έχει και τα δικά της σχέδια και εκμεταλλεύεται τον Τιμολέων για να πετύχει ένα ευνοικότερο μέλλον για την ίδια.
-Το Soulmates ήταν η ελληνική απάντηση στα Friends. Που αρχίζουν και που τελειώνουν οι ομοιότητες;
Δεν μπορώ να πω ότι είναι ακριβώς απάντηση γιατί μία παραγωγή σαν το Friends που έχει μπει μέσα στα σπίτια όλων μας, με πολλές επαναλήψεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, με ένα χιούμορ ατόφιο και διαχρονικό δεν μπορεί να αντιγραφεί ή να επαναληφθεί. Εμείς αυτό που κάναμε ήταν να προσπαθήσουμε να το φέρουμε στα δικά μας δεδομένα και στην ελληνική πραγματικότητα με αρκετά ρεαλιστικά στοιχεία για τους 30άρηδες οι οποίοι βρίσκονται σε ένα μεταβατικό στάδιο. Πως ζούνε δηλαδή οι 30άρηδες στην Ελλάδα, πως έχουν μπερδευτεί, τι τους κρατάει σε μια ισορροπία, τι τους στηρίζει, τι ρόλο παίζει η φιλία και πως μπορούμε να αλληλοβοηθηθούμε όλοι σε μία δύσκολη στιγμή.
-Η ηρωίδα σου αναγκάζεται να κάνει κάποιες θυσίες για να προχωρήσει. Θα έκανες τις ίδιες θυσίες για ένα ρόλο ή θα συμβιβαζόσουν για ένα ρόλο;
Όχι και είμαι κατηγορηματική γιατί αυτόν τον ρόλο δεν τον έχω καθόλου. Πολλοί φίλοι μου μου έχουν πει ότι εγώ στην θέση σου θα το εκμεταλλευόμουν, αλλά εδώ μιλάμε για αρχές. Αρχές οι οποίες είναι διαφορετικές στον καθέναν και δεν θα τις κρίνω εγώ. Δεν ταυτίζομαι με την Νάνσυ ούτε προσπαθώ να την δικαιολογήσω. Η Νάνσυ είναι μία κοπέλα η οποία μπορεί να διαφημίσει τον εαυτό της, εν αντιθέσει με μένα. Αρπάζει την ευκαιρία από τα μαλλιά, προτάσσοντας την εμφάνισή της, πράγμα το οποίο εγώ δεν μπορώ να κάνω. Δεν θέλω να στηριχτώ πάνω στην εξωτερική εμφάνιση γιατί είναι κάτι το οποίο θα μου κάνει κακό. Βέβαια μου έχει τύχει επειδή δεν δέχτηκα να συμμετάσχω σε κάτι τέτοιο να χάσω ρόλους αλλά οι αρχές που έχω είναι κάτι σημαντικό για μένα.
-Έχεις κοινά με την Νάνσυ;
Την Νάνσυ την ζηλεύω για την αυταρέσκειά της μέχρι ένα σημείο, μετά αρχίζω και την λυπάμαι. Η Νάνσυ είναι πονηρή και όχι έξυπνη. Λειτουργεί παρορμητικά και αυθόρμητα για να πετύχει τους σκοπούς της εν αντιθέσει με μένα που έχω υπομονή και στηρίζομαι στο μυαλό μου και στην δουλειά μου. Την θαυμάζω μόνο στις πρωταρχικές επιδιώξεις και στο ότι θα κάνει τα πάντα για να τις πετύχει. Η Νάνσυ δεν σταματάει να ονειρεύεται, θεωρεί ότι αξίζει τα καλύτερα και δεν θα σταματήσει αν δεν τα αποκτήσει. Όλα αυτά με βρίσκουν σύμφωνη. Ο τρόπος και οι συνθήκες είναι αυτά που με διαφοροποιούν από εκείνη.
Προς το παρόν δεν μου έχει συμβεί να με αναγνωρίσουν σε μεγάλο βαθμό, αλλά όσες φορές έχει συμβεί αυτό το έχω χαρεί. Έχει τύχει να βγω με φίλους μου πιο γνωστούς από εμένα και πρέπει να σου πω ότι απολάμβανα το ότι δεν με γνώριζαν. Όταν έρθει η αναγνώριση δεν ξέρω κατά πόσον είσαι ελεύθερος να κάνεις ότι θέλεις. Προς το παρόν το χαίρομαι όπως θα χαρώ και την αναγνωρισιμότητα όταν έρθει.
-Ο έρωτας τι ρόλο παίζει στην ζωή σου;
Τον μεγαλύτερο. Είμαι από τους τελευταίους ρομαντικούς για αυτό και αισθάνομαι μία τεράστια μοναξιά. Έχω ανάγκη να είμαι ερωτευμένη. Θεωρώ ότι ο έρωτας είναι έμπνευση με τα θετικά και αρνητικά του αλλά προσπαθώ να σταθώ στα θετικά του. Είναι τρελή έμπνευση να είσαι ερωτευμένη, είναι σαν ναρκωτικό. Δεν ξέρω πως ζει ο κόσμος χωρίς έρωτα.
-Ο έρωτας σε ανυψώνει ή σε αποσυντονίζει;
Ο πραγματικός έρωτας σε αποσυντονίζει. Ποιος άνθρωπος ερωτευμένος είναι ταυτόχρονα και συγκεντρωμένος; Αλλά αυτή η αποσυγκέντρωση σε βγάζει από την ρουτίνα.
-Φοβάσαι την δέσμευση;
Όχι δεν την φοβάμαι. Για μένα η δέσμευση είναι ένα πείραμα όπως είναι το θέατρο, η μουσική, γιατί μιλάμε για δυο ανθρώπους που συσχετίζονται. Δεν μ αρέσει βέβαια ο όρος δέσμευση γιατί δεν ξέρεις πότε μπαίνεις και πότε βγαίνεις από μία σχέση. Η δέσμευση για μένα είναι σχέση και μάλιστα μια σχέση δύσκολη επειδή έχεις απέναντί σου μια διαφορετική οντότητα την οποία πρέπει να σεβαστείς, να αφουγκραστείς και να της αφήσεις χώρο να συμβεί. Τα ίδια όμως περιμένεις και από τον άλλον. Η δέσμευση έχει δυσκολίες αλλά δεν πρέπει να την φοβόμαστε.
-Πόσο δύσκολη είναι η φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών;
Για μένα καθόλου δύσκολη. Δεν το έχω αντιμετωπίσει ποτέ. Μου το λένε συνεχώς, το βλέπω σε θεατρικά, το ακούω από φίλους μου, το ακούω από συντρόφους μου αλλά εγώ πιστεύω στην φιλία ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες. Υπάρχει πάντα ένας ερωτισμός αλλά και που δεν υπάρχει ερωτισμός. Το θέμα είναι σε τι βάσεις στηρίζεται η φιλία. Γιατί υπάρχουν αυτές οι λεπτές ισορροπίες που γίνονται όρια και πλαίσια που δεν παραβιάζονται εύκολα. Για μένα λοιπόν αυτή η φιλία υπάρχει και είναι και πολύ δυνατή.
-Η πολιτική έχει μείνει εκτός κάδρου στην παράσταση. Είσαι πολιτικοποιημένη; Πως κρίνεις την κατάσταση στην χώρα;
Είμαι πολιτικοποιημένη αλλά είμαι και μπερδεμένη. Νομίζω όμως ότι όλοι είμαστε λίγο πολύ μπερδεμένοι. Και δεν μιλάω για αριστερά ή δεξιά αλλά για κάποια ηθικά πράγματα που έχουν χαθεί. Δεν ξέρω τι εστί δημοκρατικό πολίτευμα πλέον. Άλλο ψηφίζεις, άλλο σου βγαίνει τελικά, άλλο πρεσβεύει αυτός που ψηφίζεις και άλλο κάνει τελικά. Για μένα πρέπει να πέσουν τίτλοι τέλους και να φτιαχτούν τα πράγματα από την αρχή για να γίνουν πιο ξεκάθαρα. Να γραφτεί ένα καινούριο βιβλίο χωρίς αυτή την μελανή σελίδα που ζούμε και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε επί του πρακτέου για να γίνουν ξανά όλα από την αρχή. Δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορούμε να κάνουμε.
Ψάχνω τον εαυτό μου, ψάχνω τους άλλους, την επικοινωνία, ψάχνω να εκφραστώ, ψάχνω την ύπαρξή μου μέσα σε αυτό το σύμπαν. Με το γράψιμο κάτι θυμάμαι, κάτι εξασφαλίζω. Όλα μου χρειάζονται αναλόγως την περίοδο. Όταν έγραφα και σκηνοθετούσα μου έλειπε να είμαι όργανο στα χέρια ενός σκηνοθέτη. Μπορώ να σου πω ότι κάνω αυτό που ο οργανισμός μου ζητάει την εκάστοτε περίοδο. Δεν μ’ αρέσει να εγκλωβίζομαι σε πλαίσια, έχω ανάγκη να κάνω πολλά και διαφορετικά πράγματα.
-Προέρχεσαι από καλλιτεχνική οικογένεια. Πως αντιμετώπισε ο πατέρας σου την ενασχόλησή σου με το θέατρο;
Ο πατέρας μου πάντα με θεωρούσε ένα δυνατό μυαλό το οποίο δεν ήθελε να εμπλακεί με τα καλλιτεχνικά. Όχι επειδή θεωρεί ότι δεν είμαι καλή, αλλά επειδή ξέρει τους κινδύνους του επαγγέλματος και το πόσο γερό στομάχι χρειάζεται. Πάντα ήθελα να γίνω ηθοποιός και παρόλο που προσπάθησα να το αποφύγω με τις πρώτες μου σπουδές σε μία ξένη χώρα, όταν ρώτησα τον εαυτό μου αν μ αρέσει αυτό που σπουδάζω η απάντηση ήταν αρνητική. Μου έλειπε το πως εκφράζεσαι πάνω στο θεατρικό σανίδι οπότε η ενασχόλησή μου με το θέατρο ήταν μονόδρομος.
-Αντικειμενικά είσαι μια όμορφη κοπέλα. Αυτό έχει λειτουργήσει θετικά η αρνητικά στην μέχρι τώρα πορεία σου αναφορικά με ρόλους και συνεργασίες;
Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν έχει λειτουργήσει θετικά γιατί δεν θέλησα να στηρίξω τα πράγματα που κάνω στην ομορφιά μου. Έχω περάσει από φάσεις της ζωής μου που δεν ήμουν έτσι εμφανισιακά. Δεν θα ήθελα να με κρίνουν από την εξωτερική μου εμφάνιση, δεν θα ήθελα να είμαι απλά μια εικόνα. Σίγουρα μπορεί να μου ανοίξει κάποιες πόρτες αλλά δεν θα ήθελα να στηρίξω το επαγγελματικό μου μέλλον εκεί. Αν ήθελα κάλλιστα θα μπορούσα να είχα γίνει μοντέλο. Δεν θα ήθελα να με εκτιμήσει κάποιος επαγγελματικά ή να με αγαπήσει ένας άνθρωπος επειδή είμαι όμορφη. Θα ήθελα να με εκτιμήσει γιατί είμαι σωστός επαγγελματίας, γιατί μπορούμε να συνεννοηθούμε και γιατί μπορούμε να παράγουμε έργο μαζί. Αυτή είναι η ουσία των πραγμάτων. Η ομορφιά περνάει. Χαίρομαι που το έχω, είμαι ευγνώμων που έχω ένα ωραίο παρουσιαστικό αλλά ο καθένας αν φροντίσει τον εαυτό του μπορεί να έχει ομορφιά. Για μένα κανείς δεν είναι άσχημος. Κάποιος που είναι για κάποιον άσχημος για μένα μπορεί να είναι ο κόσμος όλος. Επειδή η μυρωδιά του μου κάνει, επειδή το μυαλό του με ακολουθεί, επειδή υπάρχει σεβασμός. Ο καθένας μας είναι μοναδικός και αυτή την μοναδικότητα πρέπει να την προάγεις. Εγώ πιστεύω πως προάγω την θετική μου ενέργεια για αυτό είμαι τόσο όμορφη.
Του Περικλή Μπίκου, 15/11/18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου