Το "Χιλιαεννιακόσια" του Alessandro Barrico αφηγείται την ιστορία ενός πιανίστα που δεν πάτησε ποτέ το πόδι του στη στεριά. Το Βιρτζίνιαν ήταν ένα ατμόπλοιο στα χρόνια του μεσοπολέμου που έκανε το ταξίδι Ευρώπη-Αμερική φορτωμένο κάθε λογής ανθρώπους. Πάνω σε αυτό το καράβι, το φορτωμένο όνειρα και ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον, εμφανιζόταν κάθε βράδυ ένας πιανίστας που όμοιό του δεν είχε ξαναδεί και δεν είχε ξανακούσει κανένας. Η μουσική που έπαιζε πρωτάκουστη και θαυμαστή. Η μουσική της θάλασσας που απλωνόταν πάνω από κάθε λιμάνι.
"Κανείς δεν είναι ξεγραμμένος αν έχει κάποιον να διηγηθεί την ιστορία του".
Κάπως έτσι θα μπορούσε να συνοψίσει κάποιος την ιστορία του 1900, του θεατρικού μονολόγου του Alessandro Barrico, η οποία έγινε μια υπέροχη ταινία από τον Τζουζέπε Τορνατόρε με την μουσική του Έννιο Μορρικόνε. Στο Θέατρο Tempus Verum-Εν Αθήναις ο Γιάννης Φίλιας και ο Δημήτρης Σταματελόπουλος αναμετρώνται με αυτή την ιστορία και βγαίνουν κερδισμένοι.
Στήνουν μια παράσταση γεμάτη μουσική jazz, ήχους της θάλασσας, και τους δυο τους αεικίνητους πρωταγωνιστές γεμάτους συναίσθημα να διηγούνται την ιστορία και να παίζουν πιάνο και τρομπέτα σε μια αυτοσχέδια, χειροποίητη παράσταση, γεμάτη ζωή, ρυθμό και κυρίως ψυχή. Η μουσική διαδραματίζει σημαντικό ρόλο με πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις. Jazz ήχοι των δεκαετιών '20 και '30 ζωντανεύουν επί σκηνής από τους δύο πρωταγωνιστές σε ένα ρεσιτάλ που σε καθαγιάζει. Οι δυο τους εκτός από τα κείμενα και την σκηνοθεσία υπογράφουν και την μουσική της παράστασης.
Στη διασκευή τους δεν περιορίστηκαν σε μια απλή γραμμική αφήγηση των γεγονότων. Ο μονόλογος έγινε διάλογος, εμπλουτίστηκε με εναλλαγές στο παρόν και στο παρελθόν και το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα ψυχογράφημα για την ζωή του καλλιτέχνη και μια κατάθεση από καρδιάς με τις αγνότερες προθέσεις. Σκηνικά αντικείμενα δεν υπάρχουν πολλά. Ένα μπαούλο, ένα πιάνο και μια τρομπέτα φτάνουν. Και αυτό είναι μια απόδειξη ότι όταν έχεις μια καλή ιστορία να διηγηθείς και καλούς ηθοποιούς να την υποστηρίξουν τα καλλιτεχνικά "φτιασίδια" είναι περιττά.
Ο Γιάννης Φίλιας και ο Δημήτρης Σταματελόπουλος, φίλοι από παλιά, με κοινό όραμα την υλοποίηση της συγκεκριμένης παράστασης, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και μέσα σε 70 λεπτά διηγήθηκαν ένα ταξίδι 6 χρόνων και μιας ζωής 33 χρόνων. Ο Γιάννης και ο Δημήτρης μια συνάντηση ανάταση ψυχής και 2 ερμηνείες που ευφραίνουν καρδίαν.
Ο 1900 έζησε μια πλούσια και πλήρη ζωή μέσα σε ένα παράξενο ταξίδι. Έτσι φεύγει και ο θεατής. Πλήρης και γεμάτος ήχους και εικόνες έχοντα συντροφεύσει σε αυτό το ταξίδι τον T.D.Lemon και τον Τιμ Τιούνυ σ'ένα συγκινητικό ταξίδι στην ανθρώπινη φύση καταμεσής ενός jazz ωκεανού.
Του Περικλή Μπίκου, 16/11/18
"Κανείς δεν είναι ξεγραμμένος αν έχει κάποιον να διηγηθεί την ιστορία του".
Κάπως έτσι θα μπορούσε να συνοψίσει κάποιος την ιστορία του 1900, του θεατρικού μονολόγου του Alessandro Barrico, η οποία έγινε μια υπέροχη ταινία από τον Τζουζέπε Τορνατόρε με την μουσική του Έννιο Μορρικόνε. Στο Θέατρο Tempus Verum-Εν Αθήναις ο Γιάννης Φίλιας και ο Δημήτρης Σταματελόπουλος αναμετρώνται με αυτή την ιστορία και βγαίνουν κερδισμένοι.
Στήνουν μια παράσταση γεμάτη μουσική jazz, ήχους της θάλασσας, και τους δυο τους αεικίνητους πρωταγωνιστές γεμάτους συναίσθημα να διηγούνται την ιστορία και να παίζουν πιάνο και τρομπέτα σε μια αυτοσχέδια, χειροποίητη παράσταση, γεμάτη ζωή, ρυθμό και κυρίως ψυχή. Η μουσική διαδραματίζει σημαντικό ρόλο με πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις. Jazz ήχοι των δεκαετιών '20 και '30 ζωντανεύουν επί σκηνής από τους δύο πρωταγωνιστές σε ένα ρεσιτάλ που σε καθαγιάζει. Οι δυο τους εκτός από τα κείμενα και την σκηνοθεσία υπογράφουν και την μουσική της παράστασης.
Στη διασκευή τους δεν περιορίστηκαν σε μια απλή γραμμική αφήγηση των γεγονότων. Ο μονόλογος έγινε διάλογος, εμπλουτίστηκε με εναλλαγές στο παρόν και στο παρελθόν και το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα ψυχογράφημα για την ζωή του καλλιτέχνη και μια κατάθεση από καρδιάς με τις αγνότερες προθέσεις. Σκηνικά αντικείμενα δεν υπάρχουν πολλά. Ένα μπαούλο, ένα πιάνο και μια τρομπέτα φτάνουν. Και αυτό είναι μια απόδειξη ότι όταν έχεις μια καλή ιστορία να διηγηθείς και καλούς ηθοποιούς να την υποστηρίξουν τα καλλιτεχνικά "φτιασίδια" είναι περιττά.
Ο Γιάννης Φίλιας και ο Δημήτρης Σταματελόπουλος, φίλοι από παλιά, με κοινό όραμα την υλοποίηση της συγκεκριμένης παράστασης, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και μέσα σε 70 λεπτά διηγήθηκαν ένα ταξίδι 6 χρόνων και μιας ζωής 33 χρόνων. Ο Γιάννης και ο Δημήτρης μια συνάντηση ανάταση ψυχής και 2 ερμηνείες που ευφραίνουν καρδίαν.
Ο 1900 έζησε μια πλούσια και πλήρη ζωή μέσα σε ένα παράξενο ταξίδι. Έτσι φεύγει και ο θεατής. Πλήρης και γεμάτος ήχους και εικόνες έχοντα συντροφεύσει σε αυτό το ταξίδι τον T.D.Lemon και τον Τιμ Τιούνυ σ'ένα συγκινητικό ταξίδι στην ανθρώπινη φύση καταμεσής ενός jazz ωκεανού.
Του Περικλή Μπίκου, 16/11/18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου