Λίγα λόγια για το έργο
Μια γυναίκα συνδέεται με την ποίηση μέσα στο χρόνο και αφήνεται στην δική της ψυχική απομόνωση, στο μοναδικό καταφύγιο, στον μόνο κόσμο που θέλει. Το τότε και το σήμερα, το εδώ και το πάντα, βρίσκονται σε επικοινωνία και σύνδεση με την ζωή της ποιήτριας Emily Dickinson. Στην παράσταση βλέπουμε μέσα από επιστολές, ποιήματα και αναφορές, μία ταύτιση με την ζωή της σήμερα.
Η Αμερικανίδα ποιήτρια έγινε οικουμενική δίχως να ξεμυτίσει από το δωμάτιό της στην μικρή πόλη του Amherst. Το πρώτο γνωστό ποίημά της χρονολογείται το 1850, στα είκοσί της. Απέκτησε φήμη, δίχως ποτέ να εκδώσει βιβλίο όσο ζούσε. Επηρέασε δραστικά την αμερικανική ποίηση του 20ού αιώνα και έγινε μία από τις σημαντικότερες πένες της Αμερικής.
Το κείμενο του έργου αποτελεί σύνθεση από διάφορες εκδόσεις που αφορούν στην Emily Dickinson: «The Belle Of Amherst» του William Luce, «Επειδή Δεν Άντεχα Να Ζήσω Φωναχτά» σε μετάφραση των Λιάνας Σακελλίου, Αρτέμιδος Γρίβα και Φρόσως Μαντά (Εκδόσεις Gutenberg), «Έλα Στον Κήπο Μου» σε μετάφραση του Κώστα Λάνταβου (Εκδόσεις Αρμός), «Το μέγα ύδωρ» σε μετάφραση του Διονύση Καψάλη (Εκδόσεις Άγρα), αλλά και νέων ανέκδοτων μεταφράσεων του Παναγιώτη Ντουτσούλη.
Η ταυτότητα της παράστασης
Σκηνοθεσία: Αλέξιος Κοτσώρης
Ερμηνεύει: Χριστίνα Τασκασαπίδου
Επιμέλεια κειμένων: Δημήτρης Ζαχαράτος
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Πολιτάκης
Μουσική:Violet Louise
Φωτογραφίες: Αρσένης Μίαρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Φωτεινή Τεντολούρη
Προβολή-Επικοινωνία: Νατάσα Παππά
Ημέρα και ώρα παράστασης
Κάθε Παρασκευή στις 21.30 (περιορισμένος αριθμός παραστάσεων)
*Η παράσταση δεν θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2017*
Τιμές εισιτηρίων
Κανονικό: 10,00 ευρώ
Μειωμένο (φοιτητικό-ανέργων): 5,00 ευρώ
Ατέλειες δεκτές
Για κρατήσεις θέσεων-πληροφορίες
Τηλ.: 210 32 10 179 & 6977 464171 (καθημερινά από τις 12.00 έως τις 20.00)
Πρόσβαση στο χώρο
ΜΕΤΡΟ: γραμμή 3 (Μοναστηράκι), ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ: 025, 026,027, 035, 227
ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ: σταθμός Μοναστηράκι,
Facebook group της παράστασης
https://www.facebook.com/groups/988183457909713/
Βρυσάκι, Χώρος Τέχνης &Δράσης
Βρυσακίου 17, Πλάκα, Αθήνα, τηλ.: 210 32 10 179
«…ο σκηνοθέτης Αλέξιος Κοτσώρης αξιοποίησε αριστοτεχνικά τον φυσικό χώρο και εξέθεσε σπουδαία συναισθήματα με την ερμηνεία της ηθοποιού Χριστίνας Τασκασαπίδου. Στο μονόλογο της Χριστίνας υπάρχουν τόσες εναλλαγές όπως άλλωστε συμβαίνει και με τις σκέψεις μας που σαν κύματα έρχονται και φεύγουν από το νου…» Γεώργιος Κολέτσος
«…πηγαίνετε άφοβα αν σας αρέσει το θέατρο, η ποίηση και αν μπορείτε να κατανοήσετε την ευαισθησία ενός ατόμου που προσπαθεί να σώσει τα πουλάκια και τα ζώα μέσα στη μοναξιά και την εκούσια απομόνωσή του..» Εύη Ρούτουλα
«…φαντάσματα του παρελθόντος και του παρόντος δίνουν το τελικό χτύπημα και συνθέτουν έναν μόνο κόσμο, τόσο ηχηρά βουβό, τόσο γνώριμο... Είναι μια ψαγμένη παράσταση που μας ανασύρει καλά κρυμμένα συναισθήματα και μας φέρνει αντιμέτωπους μαζί τους…» Ελένη Αναγνωστοπούλου
«…η εύθραυστη ερμηνεία της Χριστίνας Τασκασαπίδου αποτυπώνει τη μοναχική φιγούρα της ποιήτριας και η εξαιρετική σκηνοθεσία του Αλέξη Κοτσώρη, μας μεταφέρει με τον καλύτερο τρόπο στο δωμάτιό της, στην αυλή της, στη ζωή της Έμιλυ Ντίκινσον…» Μαριλένα Παππά
«…η αισθαντική Χριστίνα Τασκασαπίδου φοράει το λευκό της φόρεμα, το βλέμμα της ποιήτριας και ξεδιπλώνει σπιθαμή προς σπιθαμή όλο της το είναι. Βαθιά συναισθηματική και εύθραυστη με μία όμορφη προφορά και ένα δάκρυ μόνιμα κολλημένο στα χείλη της αφήνεται στη δίνη αυτής της μοναδικής προσωπικότητας! Αέναη ερμηνεία, πολύ όμορφη παρουσία που κινείται με ευλάβεια και πειστικότητα υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του υποσχόμενου Αλέξιου Κοτσώρη…» Ντίνα Καρρά
« … η ερμηνεία της νεαρής ηθοποιού, Χριστίνας Τασκασαπίδου, είναι εκπληκτική και αφοπλιστική, με μια φυσικότητα που εκπλήσσει, μας διηγείται την μοναχική, από επιλογή, ζωή της. Αέρινη σαν παρουσία, εύθραυστη, ευαίσθητη... Ο σκηνοθέτης παρουσιάζει μέσα από μία λιτή σκηνοθεσία την ζωή της ιδιότυπης ποιήτριας και μας μεταδίδει ολόκληρο τον ψυχικό της κόσμο. Μια όμορφη παράσταση, στο μοναδικό σπίτι κάτω από την Ακρόπολη. Λίγες οι παραστάσεις. Μήπως να επαναληφθεί; Πραγματικά αξίζει να την ξαναδούμε…» Βίβιαν Μητσάκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου