Η Αναστασία
Κατσιναβάκη γεννήθηκε στην
Κολωνία της Γερμανίας και μεγάλωσε στην Αθήνα. Έχει δίπλωμα Kλασικού Tραγουδιού και Bυζαντινής Mουσικής και
υπήρξε για χρόνια μέλος του εργαστηρίου φωνητικής τέχνης και έρευνας, του
Σπύρου Σακκά. Το 2008 αποφοίτησε από τη σχολή Βεάκη.
Έχει
εργαστεί ως ηθοποιός, τραγουδίστρια, δραματουργός, μουσικός και ως υπεύθυνη
μουσικής διδασκαλίας στο ελεύθερο
θέατρο, σε ΔΗΠΕΘΕ, στο ΚΘΒΕ αλλά και στο εξωτερικό.
θεατρο:
-΄Ισια δικαιώματα της
Μαρίας Τσιμά στο Vault theater plus, σκηνοθεσία της Ελένης Γεωργοπούλου
- Η Σπασμένη
Στάμνα, του
Heinrich von Kleist, studio Μαυρομιχάλη,
σκηνοθεσία Χρήστος
Ασλανίδης, 2016.
- Enheduanna, μονόλογος, live cinema
performance, σκηνική σύνθεση της Αναστασίας
Κατσιναβάκη, Ηνωμένο Βασίλειο, Center of Contemporary Arts – Glasgow, σκηνοθεσία Πωλίνα Ζιώγα, 2015.
- Πνιγμονή, διασκευή του
Δημήτρη Καρατζιά πάνω στο έργο του Φ. Γ. Λόρκα «Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα»,
Vault theater
plus – Αθήνα, θέατρο Αθήναιον – Θεσσαλονίκη, σκηνοθεσία Δημήτρης Καρατζιάς, 2015.
- Party Time, σύνθεση των πολιτικών μονόπρακτων του Harold Pinter,
Party Time,
One for
the road,
Mountain Language,
The New
World Order,
σύνθεση/διασκευή Γιώργος Κιμούλης, Από Μηχανής Θέατρο – Αθήνα, δημοτικό θέατρο
Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη» –
Θεσσαλονίκη, σκηνοθεσία Γιώργος
Κιμούλης, 2014 – 15.
- Θεσμοφοριάζουσες, του
Αριστοφάνη, διασκευή Γιώργος Κιμούλης και Πιτσιρίκος, θέατρο Ακροπόλ,
καλοκαιρινή περιοδεία, σκηνοθεσία Γιώργος
Κιμούλης, 2015.
- Μήδεια ως
Αδόλφος,
του Θωμά Διάφα, θέατρο Εμπρός, σκηνοθεσία
Θωμάς Διάφας, 2014.
- Τρωάδες, του Ευριπίδη,
σκηνοθεσία, Δη.Πε.Θε. Πάτρας, φεστιβάλ Επιδαύρου, σκηνοθεσία
Θοδωρής Αμπαζής, 2013.
- Δέρμα, devised performance,
ODC ensemble,
θέατρο Βυρσοδεψείο, σκηνοθεσία Έλλη
Παπακωνσταντίνου, 2012 – 13.
- Ο Συνένοχος
Θεατής (Το κερί της ζωής μου), του Φαμπρίς Μελκιό, Ίδρυμα Μιχάλης
Κακογιάννης, φεστιβάλ low budget του www.tospirto.net και του Γαλλικού Ινστιτούτου
Αθηνών, σκηνοθεσία Έλλη Παπακωνσταντίνου,
2012.
- Με αφορμή το
Ρεμπέτικο, devised μουσικοθεατρική παράσταση, ομάδα NonCanon,
σκηνοθεσία Αναστασία Κατσιναβάκη, Έλλη
Κατσιναβάκη, Δήμος Μαμαλούδης, Χατζής Κοσμάς, 2012.
- Διαμάντια και
Μπλουζ,
της Λούλας Αναγνωστάκη. Κ.Θ.Β.Ε., σκηνοθεσία
Γιάννης Κακλέας, 2011.
- Ο Κύριος
Πούντιλα και ο Υπηρέτης του ο Μάττι, του Μπ. Μπρεχτ, Κ.Θ.Β.Ε., σκηνοθεσία Κώστας Καζάκος, 2010 - 11.
- ΜΠΑΝΤΑ-ρισμένοι, devised επιθεώρηση, Κ.Θ.Β.Ε., σκηνοθεσία
Έυη Σαρμή, Γρηγόρης Καραντινάκης, 2010.
- Ηλέκτρα – ο μύθος των Ατρειδών, σκηνική σύνθεση
με κείμενα των Αισχύλου, Σοφοκλή, Ευριπίδη και Ούγκο φον Χόφμανσταλ, Κ.Θ.Β.Ε, σκηνοθεσία Γρηγόρης Καραντινάκης, 2010.
- Το Κορίτσι με
τα μαύρα, διασκευή
της ομώνυμης ταινίας του Μιχάλη Κακογιάννη, Κ.Θ.Β.Ε., σκηνοθεσία Γρηγόρης Καραντινάκης, 2009 – 10.
- Ευριπίδου
Σπαράγματα, ή απλά μαθήματα μιας
άγνωστης μυθολογίας,
σκηνική σύνθεση από τις αποσπασματικά
διασωσμένες τραγωδίες του Ευριπίδη, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Αγρινίου, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου,
σκηνοθεσία Βασίλης Νικολαϊδης, 2009.
- Sabotage is burning bright, Επίσημος ύμνος του Κράτους του Σαμποτάζ (State of Sabotage). Στίχοι: Ρόμπερτ Γιέλινεκ,
βασισμένοι στον Γουίλιαμ Μπλέικ. Μουσική της ελληνικής βερσιόν/ σκηνική
παρουσίαση: Οι Όπερες των Ζητιάνων. Φεστιβάλ Περφόρμανς ΟΠΑ 0,2 BIOS και Art
Athina 2009, σκηνοθεσία Οι Όπερες των
Ζητιάνων, 2009.
- Ορέστης, του Γιάννη
Ρίτσου, θέατρο Βαφείο, σκηνοθεσία Παναγιώτης
Λάρκου, Βασίλης
Κονταξής, 2009.
- Συνωμοσία των
Λουκουμάδων,
παιδικό μιούζικαλ σε μουσική του Σταματη Κραουνάκη και της Σπειρας Σπέιρα πάνω σε ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη, σκηνοθεσία Γιώργος Φίλης, 2008 – 9.
- Romancero Gitano, χοροθέατρο
πάνω στον ομώνυμο κύκλο τραγουδιών του
Μίκη Θεοδωράκη, σε ποίηση Federico Garcia Lorca,
Κέντρο Τεχνών Χαλανδρίου, Θέατρο Ριάλτο (Λεμεσός), σκηνοθεσία Νατάσσα Ζούκα, 2005 – 6.
- Ορέστεια
Ξενάκη, ακολουθία Αισχύλου, σκηνικό ανέβασμα του ομώνυμου έργου του Ιάννη Ξενάκη, Εργαστήριο
Φωνητικής Τέχνης και Ερευνας, BIPO (Istanbul Philharmonic Orchestra), ΕΡΤ, Μουσείο
Μπενάκη, σκηνοθεσία , 2005.
- Luna Muerta, χοροθέατρο εμπνευσμένο από το
«Ματωμένο γάμο» του Federico Garcia Lorca
για το Συνέδριο του Ιδρύματος Α. Ωνάση «
Η τέχνη του χορού σήμερα», σκηνοθεσία Νατάσσα Ζούκα, 2002.
- Ουράκας, μουσική
παράσταση πάνω σε δραματοποιημένα ποιήματα του Αλέξανδρου Μοντεσάντου, μουσική του Σωτήρη Δεμπόνου, θέατρο Μουσούρη, σκηνοθεσία Γιάννης Αναστασάκης, 2001.
- Τα γεννέθλια
της Σελήνης, devised performance, Εργαστήριο Φωνητικής Τέχνης και
Ερευνας, Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη, σκηνοθεσία
Σπύρος Σακκάς, 2001.
- Προμηθέας
Δεσμώτης – Τα χορικά, από την τραγωδία του Αισχύλου μελοποιημένα από την
Εύα Palmer
Σικελιάνού, Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας
(ΕΡΑ 3), φεστιβάλ Δελφών, Πρώτη αναβίωση των Δελφικών Εορτών, σκηνοθεσία Αριέττα Παλιατσάρα, Λυκούργος
Αγγελόπουλος, 1997.
Cinema και audiovisual productions:
- Where Am I at Home video art
(3’41 min) πάνω στο ομώνυμο δοκίμιο της Agnes Heller,
Μουσείο Μπενάκη, παρουσίαση HOME / Women’s Networks, σκηνοθεσία
Πωλίνα Ζιώγα, 2013.
- Το Καταφύγιο, video εγκατάσταση, θέατρο Φούρνος, σκηνοθεσία Πωλίνα Ζιώγα, 2012.
- Nighthouse, video art
(8 min), Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σειρά εκδηλώσεων
«Γέφυρες», σκηνοθεσία Ορφέας Περετζής,
2012.
- Σωφρονισμός, πειραματική ταινία μικρού μήκους, βασισμένη
πάνω σε κείμενα της Ulrike Meinhof, γραμμένα κατά την παραμονή της στην
απομόνωση, Βραρείο Καλύτερης Νεανικής και Σπουδαστικής Πειραματικής Ταινίας (8ο
Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Νάουσας), 12ο Πανόραμα Ανεξάρτητων
Δημιουργών Κινηματογράφου 2010, 14ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ
Θεσσαλονίκης, σκηνοθεσία Γιάννης
Σωτηρόπουλος, Πάνος Αριστερίδης, 2010.
- Η κουρελένια
μπάλα
ιστορική ταινία μικρού μήκους, για φιλία μεταξύ ενός Εβραιόπουλου κι ενός
Ελληνόπουλου, σκηνοθεσία Δήμητρα
Σταυροπούλου, 2010.
ΣΟΛΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ:
- Αφιέρωμα για τα 400 χρόνια από το θάνατο του William Shakespeare,
τραγούδια γραμμένα για τα έργα του Shakespeare, θέατρο
Φούρνος, 2016.
- Τον παλιό
εκείνο τον καιρό,
τραγούδια από την οπερέτα και τις καντσονέτες του τέλους 19ου αιώνα
μέχρι τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, 2015 – 16.
- Τραγούδια από
τον Κινηματογράφο,
ρεσιτάλ τραγουδιού, Τρίτες στο Τριανόν, Τριανόν Film
Center, Ορχήστρα
των χρωμάτων Μάνος Χατζιδάκις, 2005.
- Από τον
Όμηρο έως το 2000, υπό την
επιμέλεια του Κώστα Γεωργουσόπουλου,
Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας (ΕΡΑ
3), 2002.
- Το Θείο Πάθος
στη Μεσόγειο, τραγούδια
και ύμνοι της Μεγάλης Εβδομάδας από όλη τη Μεσόγειο, Half
Note Jazz
Club, Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας (ΕΡΑ 3), 1999.
- Arie Antiche, ρεσιτάλ
τραγουδιού, Δήμος Λεμεσού, Δήμος Λευκοσίας, 1998.
- Nice International choir festival in Serbia, Χορωδία Δημήτρη Παπαποστόλου, Nice International choir festival, 1998.
- Πρώτο Φεστιβάλ
Μανώλη Καλομοίρη, Δήμος
Σάμου, 1997.
- Αρχαίοι Ύμνοι
μελωποιημένοι από την Εύα Palmer Σικελιανού, εκπομπή της Αριέττας Παλιατσάρα στο Τρίτο
Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας (ΕΡΑ 3), 1997.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου