Η Άποψή μας για την παράσταση "Easter Island" στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Ο Λύσανδρος Σπετσιέρης παρουσιάζει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης την εικαστική παράσταση "Easter Island".  Μια παράσταση αφιερωμένη στην μετάβαση.

Η αλήθεια είναι ότι είναι μια performance η οποία θέλει τον χρόνο της για να γίνει κομμάτι σου και να αφομειωθεί μέσα σου.  Το θέμα δεν είναι ούτε εύκολο ούτε ευχάριστο αν το κοιτάξεις μέσα στα στενά αφηγηματικά όρια, αλλά απ'την άλλη είναι ένα υπερβατικό ταξίδι, μια οδύσσεια, όχι μόνο ενός προσώπου αλλά ενός ολόκληρου έθνους.  Πολλές φορές δεν υπάρχει "εξήγηση" για το τι βλέπεις. Δεν υπάρχει ένα λυσάρι που να καθοδηγεί τον θεατή.  Το θέατρο είναι μια τέχνη βιωματική που ο κάθε θεατής προσλαμβάνει τα ερεθίσματα και τα μετατρέπει σε εικόνες ανάλογα με τις εμπειρίες και τα βιώματα του.

Στο Easter Island ο Λύσανδρος Σπετσιέρης αφηγείται μέσα από εικόνες την ιστορία μιας γυναίκας, τη γέννησή της, την εξέλιξή της μέχρι την τελική της μεταμόρφωση.  Η γυναίκα αυτή μέσα από την πορεία της στη ζωή ακολουθεί και την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους από την γεωργία και την ανάγκη για θρησκευτική πίστη στην αστυφιλία και την βιομηχανοποίηση.

Σε μια δεύτερη ανάγνωση, η παράσταση θα μπορούσε να θεωρηθεί και μια θρησκευτική αλληγορία.  Η δημιουργία ζωής από χώμα και η κατάληξη της στο χώμα, το ταξίδι στην έρημο του Σινά και το προσκύνημα στο σκήνωμα της Αγίας Αικατερίνης, η τριμελής οικογένεια ως παραπομπή στην τριαδική υπόσταση του Θεού και η ματαιότητα της ύπαρξης μπροστά στον θάνατο είναι στοιχεία που συνηγορούν ότι σίγουρα είναι μια παράσταση που πρέπει να την δεις με ανοιχτό μυαλό.

Η παράσταση εξελίσσεται σε δύο μέρη (την Γλυπτική και την Μεταμόρφωση) και η εξιστόρηση των γεγονότων γίνεται σχεδόν χωρίς λόγια μόνο με την κίνηση και την μουσική.  Οι Ευγενία Παπαγεωργίου, Άννα Παπαδάκη, Λύσανδρος Σπετσιέρης και Σπέρη Κανατά έχουν αναλάβει το δύσκολο έργο να φέρουν εις πέρας την εξιστόρηση με μόνο εργαλείο τα σώματά τους και το καταφέρνουν πολύ καλά με τη χρήση παντομίμας, χορού και σωματικού θεάτρου.  Τα βοηθητικά βίντεο δεν είναι στα δυνατά σημεία της παράστασης.  Κάποια απ'αυτά λειτουργούν συμπληρωματικά ενώ κάποια άλλα όπως τα αποσπάσματα από την ταινία "Θανάση πάρε τ'όπλο σου" λειτουργούν αποπροσανατολιστικά καθώς δεν βοηθούν ούτε τον θεατή, ούτε την εξέλιξη της παράστασης.  Η μουσική και το τραγούδι μαζί με τον σωστό φωτισμό δημιουργούν ένα καλαίσθητο σύνολο και μια σωστά δουλεμένη παράσταση στο σύνολό της.


Και τελικά τι μένει; Κατακτάς τα πάντα, εξελίσσεσαι και φτάνει μια στιγμή που έρχεται μια ανώτερη δύναμη που δεν μπορείς να κερδίσεις και τότε συνειδητοποιείς την ματαιότητα και την θνητότητα της σάρκας και την ασημαντότητα της ύπαρξης.

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στον παρακάτω σύνδεσμο: http://quintatheater.blogspot.gr/2018/01/easter-island.html#more

Του Μπίκου Περικλή, 7/3/18