Η θεατρική διασκευή της διακεκριμένης ταινίας «Μία πορνογραφική σχέση» (1999) του Φιλίπ Μπλασμπάντ παρουσιάζεται στο Από Μηχανής Θέατρο, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Παπαδάκη και με πρωταγωνιστές, τον ίδιο και την Χριστίνα Δενδρινού.
Η ιστορία αναφέρεται στην συνάντηση ενός άνδρα και μίας γυναίκας, δίχως να γνωρίζουν απολύτως τίποτε ο ένας για τον άλλον, με στόχο την εκπλήρωση μίας ερωτικής φαντασίωσης. Οι δύο άνθρωποι αποκτούν μία καθαρά σεξουαλική, «πορνογραφική» σχέση. Παρόλ’αυτά, οι συνεχείς συναντήσεις τους τούς φέρνουν ολοένα και πιο κοντά και τους ενώνουν με κάτι πέραν του σεξ, αφήνοντάς τους ολοκληρωτικά εκτεθειμένους ψυχικά, πλέον, τον έναν στα μάτια του άλλου. Το έργο θέτει το απλό ερώτημα, τι είναι τελικά πιο δύσκολο η εκπλήρωση μίας ανείπωτης φαντασίωσης ή η «απογύμνωση» σε μία υπερβατική πράξη Αγάπης;
Οι ερμηνείες του Βαγγέλη Παπαδάκη και της Χριστίνας Δενδρινού είναι τρυφερές, αποδίδουν την ιδιαίτερη σχέση μεταξύ των ηρώων που υποδύονται και όλα τα συναισθηματικά και λογικά εμπόδια που θέτουν οι ίδιοι στους εαυτούς τους, με τις μεταπτώσεις που αυτά έπονται. Έντεχνα από τους δύο ηθοποιούς γίνονται και οι λεπτές μεταβάσεις από το χιούμορ στην ευαισθησία και σκιαγραφούνται οι δύο χαρακτήρες ρεαλιστικά. Και παρόλο που μιλάμε για μία «πορνογραφική» σχέση, δεν υπάρχει τίποτε το πρόστυχο. Αντιθέτως, η σχέση μεταξύ των δύο αγνώστων είναι βαθιά ρομαντική και ξεπερνά, γρήγορα, την σαρκική απόλαυση, γεγονός που φαίνεται από την λεπτότητα και φυσικότητα των ερμηνειών.
Η σκηνοθεσία του Βαγγέλη Παπαδάκη, αφαιρετική κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή από την αρχή, έως το τέλος της παράστασης, ενώ η ευρηματική χρήση ήχου και φωτός προσδίδουν γλαφυρότητα και κινηματογραφική αισθητική.
Ένα σεξουαλικό παιχνίδι δύο ανθρώπων που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους γρήγορα εξελίσσεται σε μία προσπάθεια να ξεφύγουν από τα πραγματικά τους συναισθήματα και να αφεθούν στον «φυσιολογικό»
έρωτα που, τελικά, αισθάνονται ο ένας για τον άλλον. Γρήγορη ροή, μινιμαλιστική και ευρηματική σκηνοθεσία και απολαυστικές ερμηνείες συνθέτουν μία ιδιαίτερη ρομαντική κομεντί για το θεατρικό σανίδι που είναι τρυφερή όσο και ρεαλιστική, αποτελώντας μία ευχάριστη παράσταση που, όμως, μιλά ανοιχτά (και ισότιμα) για το σεξ, την αγάπη και ό,τι υπάρχει στο ενδιάμεσο.
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στον παρακάτω σύνδεσμο: http://quintatheater.blogspot.gr/2018/01/1502.html#more
Της Μαρίας-Ελπινίκη Ζαφειράκη, 10/1/18
Η ιστορία αναφέρεται στην συνάντηση ενός άνδρα και μίας γυναίκας, δίχως να γνωρίζουν απολύτως τίποτε ο ένας για τον άλλον, με στόχο την εκπλήρωση μίας ερωτικής φαντασίωσης. Οι δύο άνθρωποι αποκτούν μία καθαρά σεξουαλική, «πορνογραφική» σχέση. Παρόλ’αυτά, οι συνεχείς συναντήσεις τους τούς φέρνουν ολοένα και πιο κοντά και τους ενώνουν με κάτι πέραν του σεξ, αφήνοντάς τους ολοκληρωτικά εκτεθειμένους ψυχικά, πλέον, τον έναν στα μάτια του άλλου. Το έργο θέτει το απλό ερώτημα, τι είναι τελικά πιο δύσκολο η εκπλήρωση μίας ανείπωτης φαντασίωσης ή η «απογύμνωση» σε μία υπερβατική πράξη Αγάπης;
Οι ερμηνείες του Βαγγέλη Παπαδάκη και της Χριστίνας Δενδρινού είναι τρυφερές, αποδίδουν την ιδιαίτερη σχέση μεταξύ των ηρώων που υποδύονται και όλα τα συναισθηματικά και λογικά εμπόδια που θέτουν οι ίδιοι στους εαυτούς τους, με τις μεταπτώσεις που αυτά έπονται. Έντεχνα από τους δύο ηθοποιούς γίνονται και οι λεπτές μεταβάσεις από το χιούμορ στην ευαισθησία και σκιαγραφούνται οι δύο χαρακτήρες ρεαλιστικά. Και παρόλο που μιλάμε για μία «πορνογραφική» σχέση, δεν υπάρχει τίποτε το πρόστυχο. Αντιθέτως, η σχέση μεταξύ των δύο αγνώστων είναι βαθιά ρομαντική και ξεπερνά, γρήγορα, την σαρκική απόλαυση, γεγονός που φαίνεται από την λεπτότητα και φυσικότητα των ερμηνειών.
Η σκηνοθεσία του Βαγγέλη Παπαδάκη, αφαιρετική κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή από την αρχή, έως το τέλος της παράστασης, ενώ η ευρηματική χρήση ήχου και φωτός προσδίδουν γλαφυρότητα και κινηματογραφική αισθητική.
Ένα σεξουαλικό παιχνίδι δύο ανθρώπων που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους γρήγορα εξελίσσεται σε μία προσπάθεια να ξεφύγουν από τα πραγματικά τους συναισθήματα και να αφεθούν στον «φυσιολογικό»
έρωτα που, τελικά, αισθάνονται ο ένας για τον άλλον. Γρήγορη ροή, μινιμαλιστική και ευρηματική σκηνοθεσία και απολαυστικές ερμηνείες συνθέτουν μία ιδιαίτερη ρομαντική κομεντί για το θεατρικό σανίδι που είναι τρυφερή όσο και ρεαλιστική, αποτελώντας μία ευχάριστη παράσταση που, όμως, μιλά ανοιχτά (και ισότιμα) για το σεξ, την αγάπη και ό,τι υπάρχει στο ενδιάμεσο.
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στον παρακάτω σύνδεσμο: http://quintatheater.blogspot.gr/2018/01/1502.html#more
Της Μαρίας-Ελπινίκη Ζαφειράκη, 10/1/18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου