Μία αφελής, κακοποιημένη κοπέλα από την Καταλονία που ασχολείται με την ζωγραφική και συνδέεται με τον Νταλί, η Γιασμίν, μία ταλαντούχα μουσικός από την Σκωτία που παλεύει να λάβει αναγνώριση για το συνθετικό της έργο και να αποκτήσει φήμη μέσα σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον, η Miss Kate Henderson, μία γνωστή ηθοποιός που κακοποιήθηκε στην παιδική της ηλικία, δίχως ποτέ να αποκαταστήσει την σχέση της με το ανδρικό φύλο και έχει ομοφυλόφιλο σεξουαλικό προσανατολισμό, η Frau Atla και τέλος η Σανίγια μία κοπέλα που πουλήθηκε σε σωματέμπορο, όταν ήταν δώδεκα ετών από τους γονείς της και κατέληξε να δουλεύει σαν πόρνη, πριν το σκάσει απ΄το Σοναγκάτσι είναι οι γυναίκες μέσα από τις ιστορίες των οποίων το πνεύμα της μάγισσας Βαλπούργης καταδικάζει την κατάφορη αδικία και καταπίεση που υφίστανται διαχρονικά οι γυναίκες λόγω του φύλου τους.
Το εικαστικό χοροθεατρικό έργο αποτελεί φόρο τιμής στις γυναίκες που βιώσαν τον εκφοβισμό και την υποταγή ανα τους αιώνες μέσα από την φωνή μίας ακόμα βασανισμένης γυναίκας, της Βαλπούργης που υποδύεται η Λαμπρινή Γκόλια της οποίας η ερμηνεία χαρακτηρίζεται από ευπλαστότητα και ευελιξία, καθώς η νεαρή ηθοποιός καταφέρνει να αποδώσει ικανοποιητικά την κάθε μία από τις γυναίκες που αναβιώνει το πνεύμα του χαρακτήρα της και να σκιαγραφήσει τις ιδιαίτερες προσωπικότητές τους μέσα από έντονες μεταβάσεις και αισθαντικούς μονολόγους. Την ερμηνεία αυτή συμπληρώνει με την δική του ο Περικλής Σκορδίλης, ενώ ο χορός των δύο σωμάτων προσδίδει στο έργο παραστατικότητα και φαίνεται να λυτρώνει τους ήρωες. Και οι δύο performers είναι εξαιρετικοί χορευτές, με άρτια τεχνική, γεγονός που αναδεικνύεται μέσα από τις ευφάνταστες χορογραφίες της Φένιας Αποστόλου που υπογράφει, επίσης, και την σκηνοθεσία της παράστασης η οποία αποτελεί μία ξεχωριστή οπτική του κειμένου του Φώτη Θαλασσινού.
Τα σκηνικά και τα κουστούμια, πολύ προσεγμένα, είναι σε επιμέλεια Άσης Δημητρολοπούλου, ενώ οι μουσικές συνθέσεις που ντύνουν κατάλληλα τις ιστορίες των τεσσάρων γυναικών ανήκουν στην Κωνσταντίνα Πολυχρονοπούλου. Τέλος, το video art που βοηθά στις μεταβάσεις μεταξύ των σκηνών και προσδίδει ζωντάνια, κάνοντας, παράλληλα, το έργο να ξεχωρίζει, είναι δουλειά της Χρυσάνθης Σιέμπου.
Συνοψίζοντας, η παράσταση «Βαλπούργη - Η ιστορία μιας μάγισσας» αποτελεί ένα έργο- δριμύ «κατηγορώ» στην καταπίεση και την βία κατά των γυναικών. Ερμηνεία και χορός δένουν σε ένα ατμοσφαιρικό σύμπλεγμα που εγγράφεται στον διαχρονικό χωροχρόνο και αναδεικνύει το επίκαιρο, ακόμα, πρόβλημα της υποταγής και της αδικίας που υφίσταται το γυναικείο φύλο.
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στον παρακάτω σύνδεσμο: http://quintatheater.blogspot.gr/2017/12/olvio_14.html#more
Της Μαρίας-Ελπινίκης Ζαφειράκη, 28/12/17
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου