Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2019

Συνέντευξη - Βασίλης Ρίσβας

Τον γνωρίζουμε όλοι μέσα από τις δουλειές που έχει κάνει. Είναι ο άνθρωπος που κρατάει την πένα στο σενάριο μεγάλων τηλεοπτικών επιτυχιών που άφησαν το στίγμα τους στην ελληνική μυθοπλασία («50-50», «Μαύρα Μεσάνυχτα» κ.ά.). Ο σεναριογράφος και ηθοποιός Βασίλης Ρίσβας πρωταγωνιστεί για άλλη μια χρονιά στην παράσταση «Δείπνο Ηλιθίων» σε σκηνοθεσία του Σπ. Παπαδόπουλου, ενώ συγχρόνως ετοιμάζει νέα πράγματα στο θέατρο και την τηλεόραση μαζί με την επίσης σεναριογράφο σύζυγό του, Δήμητρα Σακαλή.

- Είστε και φέτος στην παράσταση «Δείπνο Ηλιθίων», στο θέατρο Κάππα. Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για το έργο;
Έχω την τύχη να συνεργάζομαι για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά με αυτόν τον υπέροχο θίασο που απαρτίζεται από εξαιρετικούς συναδέλφους. Τον Σπύρο Παπαδόπουλο, τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, τον Δημήτρη Μαυρόπουλο, τον Χρήστο Σπανό, την Άννα Μενενάκου και την Ξανθή Γεωργίου.

Ο Φρανσίς Βεμπέρ έχει γράψει μια anti-bullying κωμωδία ενηλίκων, διαλέγοντας – όχι τυχαία – έναν κύκλο σκεπτόμενων και καλλιεργημένων αστών που διασκεδάζουν οργανώνοντας «δείπνα ηλιθίων» στα οποία προσκαλούν ανθρώπους που θεωρούν εύκολα θύματα για εμπαιγμό. Δηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο την υποκρισία και τον ρατσισμό που υπάρχει σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Η Νικολέτα Κοτσαηλίδου έκανε μια πολύ εύστοχη μετάφραση αναδεικνύοντας τις αρετές του έργου και ο Σπύρος Παπαδόπουλος σκηνοθέτησε την παράσταση με μαεστρία, ευαισθησία και καταιγιστικούς ρυθμούς, φέρνοντας σε πρώτο πλάνο το κωμικοτραγικό στοιχείο αποφεύγοντας την ευκολία της φάρσας.

Κρατώντας τον ρόλο του «ηλίθιου» Πινιόν, με την αθώα και αφοπλιστική παιδική του σκέψη, φέρνει τον μεγαλοεκδότη Πιέρ Μπροσάν (Δαδακαρίδης)σε απόγνωση οδηγώντας τον παράλληλα (μέσα από οδυνηρά αστείες καταστάσεις) στην αυτογνωσία.

- Ο ρόλος σας στην παράσταση;
Εγώ υποδύομαι τον Πωλ Λεμπλάν. Συγγραφέα και φίλο του Πιέρ Μπροσάν που έχω βιώσει την προδοσία και από τον φίλο μου και από την ερωμένη μου την Κριστίν (Ξανθή Γεωργίου).
Ο Μπροσάν μου κλέβει την Κριστίν γιατί όπως ομολογεί θρασύτατα ο ίδιος «μπορούσα να το κάνω» και το έκανε!

Σε μια εκδήλωση μεγαλοψυχίας συγχωρώ τον Πιέρ όταν μαθαίνω ότι έχει πρόβλημα και επιχειρώ να τον βοηθήσω διατηρώντας παράλληλα και το δικαίωμα να διασκεδάζω με τα παθήματά του. Δεν φαντάζομαι βέβαια το πόσο καταστροφική αλλά ταυτόχρονα και λυτρωτική μπορεί να είναι η αθώα σκέψη του Πινιόν!

- Τι σας έκανε να δεχθείτε να είστε ακόμη μια χρονιά στην ίδια παραγωγή; 
Κάθε μέρα και κάθε χρόνο απολαμβάνω όλο και περισσότερο τον ρόλο, την παράσταση και την συνεύρεση επί σκηνής και εκτός σκηνής με ταλαντούχους συναδέλφους και αληθινούς φίλους. Έχουμε γίνει οικογένεια. Είναι οι δικοί μου άνθρωποι. Όταν έρχεται η ώρα να ξεκινήσω για το θέατρο, φεύγω από το σπίτι μου για να πάω… στο σπίτι μου!

- Το «Δείπνο Ηλιθίων» («Le Dîner de Cons» στο πρωτότυπο) είναι μία εξαιρετικά επιτυχημένη κωμωδία παγκοσμίως. Τι είναι αυτό που την έκανε να ξεχωρίσει;
Το έργο είναι «κέντημα». Ξεδιπλώνει αριστοτεχνικά τους δύο τόσο διαφορετικούς κόσμους του μεγαλοεκδότη Μπροσάν και του δημόσιου υπάλληλου Πινιόν και τους ενώνει σε ένα καινούργιο σύμπαν γεμάτο χιούμορ, ευαισθησία και αληθινούς, ανθρώπινους χαρακτήρες με ελαττώματα αλλά και αρετές. Παράλληλα βάζει τον θεατή σε διαδικασία πέρα από το γέλιο, να σκεφτεί και γιατί όχι να «αναγνωρίσει» τον εαυτό του σε κάποιον από τους ήρωες. Αυτή η ταύτιση κατά την γνώμη μου παίζει μεγάλο ρόλο στην επιτυχία του έργου παγκοσμίως.

- Παρά το άφθονο γέλιο, το σκοτεινό υπόβαθρο είναι διαρκώς παρόν. Είναι δύσκολο να διατηρηθούν ερμηνευτικά οι ισορροπίες; Πώς καταφέρνει ο ηθοποιός να αναδείξει την κωμική πλευρά του κειμένου χωρίς όμως να επιτρέψει στο χιούμορ να καλύψει τα βαθύτερα νοήματα του έργου;
Αυτό ήταν και το κύριο σκηνοθετικό μέλημα του Σπ. Παπαδόπουλου. Ήταν η βασική του οδηγία από τις πρώτες αναγνώσεις μας. «Παίζουμε με την αλήθεια μας. Δεν κάνουμε κωμικά.» Το έργο είναι μια εξαιρετική κωμωδία καταστάσεων, συνεπώς δεν χρειάζεται καμία κωμική υπογράμμιση από μας. Το γέλιο προκύπτει αβίαστα στον θεατή από τα παθήματα των ηρώων. Δεν χρειάζεται να εκβιάσουμε το γέλιο. Θα αδικήσουμε την αξία του έργου.

- Εσείς ως σεναριογράφος θα δοκιμάζατε τη συγγραφή παρόμοιου τύπου κωμωδίας, γράφοντας δηλαδή μια αστεία εκδοχή του τραγικού;
Η γνώμη μου είναι ότι δεν μπορείς να γράψεις ουσιαστική κωμωδία με άλλον τρόπο. Οι ήρωες είναι τραγικοί. Οι καταστάσεις που βιώνουν είναι κωμικές. Από αυτή την αντίθεση προκύπτει το γέλιο.

- Τι σας γεμίζει πιο πολύ; Το γράψιμο ή η υποκριτική;
Είναι δυο διαφορετικά πράγματα, δύο διαφορετικές διαδικασίες που απολαμβάνω εξίσου. Θα ήμουν δυστυχής χωρίς το θέατρο και άδειος χωρίς το γράψιμο. Και τούμπαλιν.

- Ετοιμάζετε κάποια καινούργια τηλεοπτική σειρά, κάποιο θεατρικό έργο; Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Βρισκόμαστε (μαζί με την Δήμητρα Σακαλή) στην διαδικασία συγγραφής ενός καινούργιου project που αφορά σε μίνι σειρά μαύρης κωμωδίας σε παραγωγή TANWEER και παράλληλα συζητάμε με κανάλια και κάποιες άλλες προτάσεις σε συνεργασία με τον Πάνο Κοκκινόπουλο.

Θεατρικά μετά τον μονόλογο «ΦΙΝΙΣΤΡΙΝΙ» στο ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΑΤΡΟ (για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά - ερμηνεία Αντίνοος Αλμπάνης, σκηνοθεσία Πέτρος Φιλιππίδης) είμαστε στην διαδικασία της διανομής των ρόλων για το ανέβασμα του καινούργιου θεατρικού «ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ» (τον Οκτώβρη) σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μάριζα, στο ίδιο θέατρο.



Συνέντευξη στην 
Κατερίνα Πεσταματζόγλου, 17/12/19

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου