Τρίτη 4 Ιουνίου 2019

Συνέντευξη - Νάστια Βραχάτη και Ντίνος Γκελαμέρης

Η Νάστια Βραχάτη και ο Ντίνος Γκελαμέρης μιλούν για τη ζωή τους και τον ρόλο που έχουν στην παράσταση mēta – ΦΙΛΟΝΙΚΙΑ, που θα ανέβει στο θέατρο Επί Κολωνώ σε σκηνοθεσία Ειρήνης Σταματίου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Off Off Athens, 19-20 Ιουνίου.

ΝΑΣΤΙΑ ΒΡΑΧΑΤΗ

Τα τελευταία χρόνια μένω στο κέντρο της Αθήνας…

Μεγάλωσα στην Καλαμάτα και μετά τα 18 μου ήρθα στην Αθήνα για σπουδές. Τα τελευταία χρόνια μένω στο κέντρο της Αθήνας, το οποίο έχει αρχίσει να αποκτά ξανά την παλιά του ζωντάνια και καθώς απολαμβάνω πολύ το περπάτημα, αποτελεί το ιδανικό σημείο για μένα, διότι είναι κυριολεκτικά όλα δίπλα μου και προσβάσιμα με τα πόδια.

Στον ελεύθερο χρόνο μου, μου αρέσει να διαβάζω, να βλέπω σειρές και ταινίες και να κάνω μαθήματα μπαλέτου. Δυστυχώς βέβαια ο ελεύθερος χρόνος μου αυτή την περίοδο είναι αρκετά περιορισμένος.

Παράλληλα με την υποκριτική, σπούδασα στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής, ενώ αυτή την περίοδο ολοκληρώνω το μεταπτυχιακό μου στη Διαχείριση Πολιτιστικών Μονάδων.
Δεν ξέρω ακριβώς τι είναι αυτό που με κάνει να αγαπώ την υποκριτική, οι λόγοι είναι πολλοί, αλλά ξέρω ότι αγαπώ αυτή τη δουλειά παρ’ όλες τις αναρίθμητες δυσκολίες της.

Καθώς οι χαρακτήρες δεν έχουν ιδιαίτερο «βάθος», περνώντας πολύ γρήγορα από τη μία κατάσταση στην άλλη, θυμίζουν ήρωες video game που τους χειρίζεται κάποιος άλλος εν αγνοία τους.

Η meta-ΦΙΛΟΝΙΚΙΑ δεν πρόκειται για διασκευή του κλασικού έργου του Μαριβώ, τουλάχιστον όχι κειμενική. Σ’ αυτή την εκδοχή, της σκηνοθετικής ματιάς της Ειρήνης Σταματίου, το έργο τοποθετείται σε ακαθόριστο τόπο και χρόνο. Σίγουρα όχι στη Γαλλία του 18ου αιώνα. Καθώς οι χαρακτήρες δεν έχουν ιδιαίτερο «βάθος», περνώντας πολύ γρήγορα από τη μία κατάσταση στην άλλη, θυμίζουν ήρωες video game που τους χειρίζεται κάποιος άλλος εν αγνοία τους. Κάπως έτσι προέκυψε και ο νέος τίτλος.

Στην παράσταση υποδύομαι την Εγκλέ, ένα από τα τέσσερα παιδιά που μεγάλωσαν το καθένα μόνο του, έγκλειστα σε μία πτέρυγα ενός πύργου αποκομμένα απ’ όλους και όλα, έχοντας μόνο επαφή με δύο υπηρέτες μέχρι και τα είκοσί τους χρόνια. Η Εγκλέ ανακαλύπτει για πρώτη φορά τον έξω κόσμο και δυσκολεύεται να χειριστεί τα αισθήματα που της δημιουργούνται από τις τόσες νέες πληροφορίες. Τα συναισθήματά της εναλλάσσονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα, σε τέτοιο βαθμό που μέσα της προκαλείται σχεδόν έκρηξη.

Σ’ αυτή την εποχή της γρήγορης πληροφόρησης δε μας είναι τίποτα πια καινούριο. Όλα είναι γνώριμα και δεν εντυπωσιαζόμαστε εύκολα…

Το δυσκολότερο, πιθανότατα, πράγμα που αντιμετώπισα στην ερμηνεία της Εγκλέ είναι αυτή η αίσθηση του να βλέπεις κάτι για πρώτη φορά. Σ’ αυτή την εποχή της γρήγορης πληροφόρησης δε μας είναι τίποτα πια καινούριο. Όλα είναι γνώριμα και δεν εντυπωσιαζόμαστε εύκολα. Ίσως μόνο τα μικρά παιδιά κοιτάνε με τέτοιο τρόπο, όταν βλέπουν κάτι που δεν έχουν ξαναδεί ποτέ τους.
Αυτό που με γοητεύει στο συγκεκριμένο έργο και που το κάνει, πιστεύω, διαχρονικό, είναι η διαδικασία του ανθρώπινου πειράματος. Δε με αφορά ιδιαιτέρως ποιο από τα δύο φύλα απίστησε πρώτο, ούτε και συμφωνώ απολύτως με την απεικόνιση της γυναικείας φύσης, αλλά ούτε και της αντρικής, από τον Μαριβώ. Το πείραμα όμως σε ζωντανά ανθρώπινα πλάσματα, είναι κάτι που με αφορά πολύ. Το να στερείς τη γνώση από τους ανθρώπους, μεταδίδοντάς τους όποιες πληροφορίες εσύ επιθυμείς και να τους χειρίζεσαι με τέτοιο τρόπο, είναι τουλάχιστον εγκληματικό.

Το μέλλον παραμένει αβέβαιο σ’ ένα τέτοιο παρόν…

Το μέλλον παραμένει αβέβαιο σ’ ένα τέτοιο παρόν. Το μόνο που ξέρω είναι ότι θέλω να συνεργάζομαι με ανθρώπους που εκτιμώ, σε ωραίες δουλειές.

ΝΤΙΝΟΣ ΓΚΕΛΑΜΕΡΗΣ

Στα 18 μου μετακόμισα στην Αθήνα και πλέον ζω στην Καισαριανή…

Μεγάλωσα στη Βόρειο Εύβοια, σε ένα μικρό χωριό που λέγεται Λιχάδα. Στα 18 μου μετακόμισα στην Αθήνα και πλέον ζω στην Καισαριανή. Αν και μέχρι τώρα μετακόμιζα αρκετά συχνά, πιστεύω πως θα αργήσω να αλλάξω ξανά σπίτι, μιας και το Σκοπευτήριο Καισαριανής είναι ό,τι πιο όμορφο έχω δει σε φυσικό τοπίο αλλά και μνημειακό χώρο, 10 λεπτά από το κέντρο της Αθήνας. Θεωρώ πως την ίδια γνώμη έχει και η Ρόζι, το σκυλί μου, με την οποία περνάμε αρκετό χρόνο περπατώντας είτε στο πάρκο είτε ψηλότερα στον Υμηττό. Με την υποκριτική ασχολήθηκα αφού πήρα το πτυχίο Μαγειρικής, ένα πτυχίο που εύχομαι πραγματικά να μην το χρειαστώ ποτέ ξανά στην ζωή μου. Παράλληλα μου αρέσει πολύ να ασχολούμαι με ότι έχει να κάνει με την τέχνη του κλόουν και τις τεχνικές τσίρκου χωρίς όμως να περιμένω κάποια επαγγελματική εξέλιξη σε αυτόν τον χώρο.

Ο Μαριβώ μας παρουσιάζει την Φιλονικία (ή meta- ΦΙΛΟΝΙΚΙΑ όπως προέκυψε στην ομάδα μας ο τίτλος του έργου) …

Ο Μαριβώ μας παρουσιάζει την Φιλονικία (ή meta- ΦΙΛΟΝΙΚΙΑ όπως προέκυψε στην ομάδα μας ο τίτλος του έργου) ξεκινώντας την υπόθεση στην αυλή ενός πρίγκιπα, όπου ο ίδιος ο πρίγκιπας και μια νεαρή κόμισσα διαφωνούν για το ποιο φύλο ενέδωσε πρώτο στην απιστία. Ο πρίγκιπας εξιστορεί πως πριν αρκετά χρόνια ο πατέρας του είχε την ίδια διαφωνία και πως είχε πάρει την απόφαση να αναθρέψει τέσσερα βρέφη, δύο αγόρια και δύο κορίτσια, έξω από το πλαίσιο της κοινωνίας, με μόνη επαφή τους δύο παιδαγωγούς. Θέλοντας πλέον η διαφωνία αυτή να σταματήσει, ο πρίγκιπας αποφασίζει τα τέσσερα παιδιά να έρθουν σε επαφή και να αποκαλυφθεί η αλήθεια.
Ο ρόλος μου στο έργο είναι ο Αζόρ ένα από τα παιδιά που καλείται μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να αντιμετωπίσει καταστάσεις που ούτε καν είχε φανταστεί, όπως η έλξη και ο έρωτας προς το πρωτοεμφανιζόμενο για αυτόν, γυναικείο φύλο.

Αυτό που παρουσιάζουμε εμείς είναι ίσως το making of των ερωτικών σχέσεων της εποχής μας…

Ο λόγος του συγγραφέα ήταν κάτι που με δυσκόλεψε και με γοήτευσε ταυτόχρονα. Είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι με ένα έργο του Μαριβώ και πιστεύω πως είναι πολύ μεγάλη η ευθύνη ώστε να φτάσουν σωστά στην σκηνή τα συναισθήματα που μας δίνονται.
Θα έχει πολύ ενδιαφέρον οι θεατές να δώσουν οι ίδιοι μια απάντηση, ή τουλάχιστον να επιχειρήσουν, όσον αφορά το ποιος τελικά ενδίδει πρώτος στην απιστία. Ζούμε σε μια εποχή που οι ερωτικές σχέσεις καταρρίπτονται ή καλύτερα εξελίσσονται σε κάτι στο οποίο δεν είμαστε συνηθισμένοι. Αυτό που παρουσιάζουμε εμείς είναι ίσως το making of των ερωτικών σχέσεων της εποχής μας.
Είναι πολύ όμορφο να σκέφτεσαι το μέλλον και να κάνεις σχέδια. Εξίσου όμορφο είναι να δουλεύεις για το παρόν και να αφοσιώνεσαι σε αυτό. Αυτή την στιγμή είμαι αφοσιωμένος στην meta-Φιλονικία και στο πού θα στήσω την σκηνή μου το καλοκαίρι.



Κατερίνα Πεσταματζόγλου, 04/06/19

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου