Βασισμένο στο έργο του Πολωνού παιδιάτρου και παιδαγωγού Γιάνους Κόρτσακ, πρωτοπόρου εκπαιδευτικoύ και προδρόμου της υπεράσπισης των δικαιωμάτων του παιδιού, γνωστού για την φράση του “Δεν είναι παιδιά - είναι άνθρωποι”, το αντιπολεμικό παραμύθι “Ματίας ο Πρώτος” παρουσιάζεται διασκευασμένο από την Άλκη Ζέη στην παιδική σκηνή του Θεάτρου Άλφα.Ιδέα.
Η ιστορία του μικρού Ματία, του πρώτου παιδιού - βασιλιά στην ιστορία, φέρνει μικρούς και μεγάλους αντιμέτωπους με τη βαρβαρότητα του πολέμου, αλλά και την υποκρισία και τη σκληρότητα των μεγάλων που κυβερνούν τον κόσμο, έχοντας ξεχάσει μερικές από τις αξίες που εκφράζουν τα παιδιά: την αθωότητα, την ομορφιά, την ειρήνη, τη φιλία. Όταν ο βασιλιάς της χώρας πεθαίνει και μοναδικός διάδοχος του θρόνου γίνεται ο μικρός Ματίας, η εξουσία περνάει ξαφνικά στα χέρια των παιδιών. Ο βασιλιάς Ματίας και οι φίλοι του, αφού πρώτα βλέπουν με τα ίδια τους τα μάτια τι σημαίνει πόλεμος, και με ποιούς τρόπους οι μεγάλοι ορίζουν τις ζωές τους, αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να βάλουν ένα τέλος σε αυτόν τον παραλογισμό, γιατί πολύ απλά “αν σκοτωθούν στον πόλεμο πως θα γίνουνε μεγάλοι;”.
Διεκδικούν έτσι για λίγο τα ίδια δικαιώματα με τους μεγάλους και η χώρα αποκτά Παιδοκρατία. Με συνοπτικές διαδικασίες, η πρώτη κυβέρνηση παιδιών στον κόσμο αποφασίζει να πάρει την εκδίκηση της από τους μεγάλους στέλνοντας τους πίσω στα θρανία! Χωρίς τους μεγάλους πάνω από το κεφάλι τους, δεν ακούνε καμία Φαρδαμπούρδα (βλέπε εκνευριστική δασκάλα του μικρού Ματία), τρώνε μόνο γαριδάκια, δε διαβάζουν και φτιάχνουν τους δικούς τους νόμους. Σύντομα όμως η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι ούτε αυτή είναι η συνταγή για έναν πιο δίκαιο και λειτουργικό κόσμο. Τα παιδιά δεν μπορούν να αναλάβουν τις ευθύνες που δεν τους αναλογούν, ενώ η επιστροφή των μεγάλων στα θρανία μόνο γέλια προκαλεί...κοινώς επικρατεί ένα χάος! Μικροί και μεγάλοι θεατές παίρνουν το μήνυμα ότι όπως σε όλα τα πράγματα χρειάζεται ισορροπία, και ότι η χρυσή τομή βρίσκεται κάπου στη μέση. Τα παιδιά είναι άνθρωποι με δικαιώματα που πρέπει να τα παίρνουμε σοβαρά, και από την άλλη, ο κόσμος θα ήταν ένα καλύτερο μέρος αν οι μεγάλοι κρατούσαν ένα κομμάτι από την παιδική τους αθωότητα και έβλεπαν την ομορφιά στο κάθε τι. Τα παιδιά επιστρέφουν στα θρανία έχοντας πια αυτό το στόχο μεγαλώνοντας.
Η Άρτεμις Γρύμπλα υπογράφει σκηνοθετικά μια σύγχρονη παράσταση που γεφυρώνει επιτυχώς το χάσμα μεταξύ παιδιών και μεγάλων προβληματίζοντας και διασκεδάζοντας αμφότερους, ενώ η θεατρική ομάδα είναι άρρηκτα δεμένη και απόλυτα δοσμένη στο έργο. Μουσική, χορός, τραγούδι, εναλάσσονται με ρυθμό που κρατά τον θεατή σε εγρήγορση, σε ένα θεατρικό παραμύθι που θα διασκεδάσει και θα συγκινήσει μικρά και μεγάλα παιδιά.
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση: http://quintatheater.blogspot.gr/2017/10/blog-post_63.html
Της Κατερίνας Σκουλίδα, 26/10/17
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου